8.Bölüm

14 17 0
                                    

Kaç gün oldu ben buraya geleli bilmiyorum ama artık dayanamıyordum.Disarida neler olup bittiğini göremiyordum.Bu süreçte zu sürekli yanıma geliyor bana yemek ve su getiriyordu. Saatlerce sohbet ediyorduk arkadaş bile olmuştuk.  Yine uyuyordum saatin kaç olduğunu bilmeden bir sesle irkildim gelen zuydu karanlıkta seçememistim ama sesinden anlamistim. Naber diye bagardigimda eliyle beni susturdu.
"Neler oluyor zu ," dedim. Gidiyorsun dedi. Anlamamıştım nereye gidiyordum ? Ardı arkası gelmeyen sorularıma cevap vermeden susmami işaret etti sadece benimle gel ve dediklerimi yap. Kafa sallamakla yetindim. Dışarı çıktığımızda ayın ışığı gözümü almıştı etrafa bakamiyordum sadece suyu takip ediyordum nereye gittiğini bilmiyordum ama ona güvenmek den başka çarem yoktu. Ne kadar uzun yol gittik bu kadar yolu nasıl gelmistik bilmiyorum. Ormandaydik toralarla karşılaştığım yerde tamda burdaydim. Zu'ya döndum neden burdayız dedim. " Git ," dedi.
Beni kaçırmıştı kurtarmıştı çok mutluydum teşekkür etmeye doyamiyordum 3 5 adım attıktan sonra geri döndüm ve " Benim kaçtığımı anlarlarsa nolur ," dedim. Boşver sen onları git hadi diye bagardi biliyordum onu oldureceklerdi ve ben bunu ona yapamazdim bana yaptıklarına karşılık ona ihanet edemezdim. " Zu sende benimle gelmelisin seni birakamam," dedim. Hayır desende onu birakmayacaktim. Geliyorsun o kadar dedim ve beni takip deyip eve gittim tek sorun eve nasıl girecegimizdi.
Biraz düşündükten sonra arkada mutfak kapısını açık olabilme ihtimali vardı ve aciktida ordan girdik herkez uyuyordu sessizce odama ciktik. Yatağıma uzandigimda tüm bu olanlar rüya gibiydi inanamiyordum kaç gündür ortada yoktum bilmiyordum bile ailem Stephan herkes beni merak etmiş olmalı..

Karanlığın İçindenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin