Chapter 4
[Christian’s POV]
*spray, spray*
*suklay*
*tingin sa salamin*
*smile*
Nuxx! Ang pogi ko talaga. (^___-) Mas pogi pa ako kay DJ \m/ Haha. Joke
Eto ako ngayon, nag-aayos ng sarili. Pupunta kasi ako kila Best Sophie kasi…
Flashback…
“Pero pakopya ng assignment sa math ah. Di ko kasi maintindihan :3” sabi ko.
“Osge, sge. Pero last mo na yan ah. Tuturuan nalang kita after class.”
“Yaaay! You’re the best bestfriend ever. ^________^”
“Oo naman! Ako pa. Hahaha.”
End of Flashback…
Oh tapos kagabi, naghintay ako ng mahigit dalawang oras, di man lang sumipot (>3<)
Kaya kailangan niyang bumawi sa akin ngayon. ^_____^V
So here’s my plan…
Pupunta ako sa bahay nila, magpapaturo tapos bahala na. Tinamad nanaman akong mag-isip. Haha
“Manang! Alis na po ako. Pakisabi nalang po kay mama pagkagising niya na pupunta po ako kila Sophie. Thanks!”
Yeah, tulog pa si Mama. Alas otso palang kasi tapos puyat si mama from work kaya tulog pa talaga siya ngayon.
Lumabas na ako ng bahay at siyempre maglalakad. Lakadable naman yung bahay nila best eh. Sa kabilang, kabilang, kabilang, kabilang street lang. Haha
*Lakad, Lakad*
Andito na ako sa kanila. Wooo~
*doorbell*
“Oh, Christian. Naparito ka. Pasok ka.”
“Hi Tita Shaira! May usapan po kami ni Sophie ngayon. Tuturuan po niya ako ngayon sa Math tapos may gagawin pa kami mamaya.”
“Ay ganun ba? Pano yan? Tulog pa si Sophie eh.”
“Okay lang yun tita! Ako nalang gigising sa kaniya.”
“Osige, Ikaw bahala. Magpreprepare nalang ako ng almusal niyo ^__^.”
“Punta na po ako sa kwarto ni Sophie ^___^.”
O see? Close kami ni Tita Shaira, yung mama ni Sophie. Close friend kasi siya ng Mama ko since college, kaya ayun, bata palang kami ni Sophie, magkaibigan na kami.
Pumunta na ako sa kwarto ni Sophie na kulay blue, wala eh, favorite color niya.
Tulog na tulog pa nga siya. Nakanga-nga pa. Hahaha. Hmm, pano ko kaya gigisingin ‘to?
*ting!* Alam ko na. Wahahaha.
“SUNOOOOOOOOOG! MAY SUNOOOOOOOG! SUNOOOOOOOG!”
“Waaaa. Asan?! Asan ang sunog?!”
“Hahahhahahahhahahaha.”
“Pft. (-___________-“) Christian naman, ano ba? Natutulog pa yung tao eh.”
“Wala ka bang nakakalimutan? (-3-)”
“Ooooooooh. *tayo* Bestfrieeeeeend. Sorry kahapon, di ko sinasadyang makalimot! Sorry talaga best! Babawi nalang talaga ako sayo, promise. Gagawin ko lahat ng ipapagawa mo. Huhuhu.”
BINABASA MO ANG
Once Upon an 11:11 [on-going]
Подростковая литератураIs anyone of you familiar of the 11:11 wish? I think yes. A lot of people tweet and post their 11:11 wishes on twitter, on facebook, and on any other social networking sites. But do you believe that an 11:11 wish would come true? In love, distance i...