chapter 9

26 3 2
                                    


Με πλησιάζει και κάθεται στα γόνατα για να είναι τα πρόσωπα μας το ένα απέναντι στο άλλο.

"Τι έχεις;"
"Τίποτα"

Του απαντάω χωρίς κάποιο συναίσθημα στην φωνή μου.
Σιγά μην νοιάζεται ο Harry για εμένα!
Την προηγούμενη φορά με κορόιδευε και τώρα νοιάζεται;
Κι αν όντως νοιάζεται;

"Derma σε παρακαλώ μην κλαίς!"

Μου λέει και με χαϊδεύει στο μάγουλο.
Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάω στα καταπράσινα του μάτια.
Φαίνεται να νοιάζεται πραγματικά!
Το άγγιγμα του δεν ξέρω το πως και το γτ αλλά με ηρεμεί.

Δεν άντεξα και έπεσα στην αγκαλιά του
Είχα κρύψει το πρόσωπο μου στις μπουκλιτσες του και έκλαιγα.
Εκείνος μου χάιδευε την πλάτη και δεν έλεγε τίποτα.

Έμεινα τουλάχιστον 3λεπτά στην αγκαλιά του και είμαι πολύ καλύτερα απο πρίν.

"Είσαι καλύτερα;"

Με ρωτάει όταν έφυγα απο την αγκαλιά του

"Ναι"

Του απαντάω και σηκώνομαι όρθια, το ίδιο κάνει και αυτός.

"Συγγνώμη "

Του λέω και σκύβω το κεφάλι

"Για πιο πράγμα;"
"Που με είδες σε αυτή την κατάσταση"

Όντως ήμουν χάλια!
Είχα γίνει κόκκινη σαν ντομάτα, τα μάτια μου ήταν πρισμενα και η μάσκαρα μου είχε μουτζουρωσει τα μάγουλα.

"Αλήθεια, τι έκανες.στον διάδρομο;"
"Βόλτα"
"Βόλτα;"

Τον ρωτάω με ένα ειρωνικό χαμόγελο.

"Ναι, είχαμε αρχαία και βαριέμαι αφάνταστα!"
"Βλέπω ωραίος απουσιολογος είσαι!"
"Ναι είμαι!"

Είπε περήφανος. Τι ψώνιο!

"Πως και είσαι απουσιολογος; εννοώ δεν μου φαίνεσαι για συνεπής"

"Μα δεν είμαι συνεπής.
Ούτε καν ανοίγω βιβλίο.
Αλλα επειδή είμαι απο μόνος μου ιδιοφυΐα και γράφω πάντα άριστα στα διαγωνισματα προφανώς και έχω το απουσιολογιο!"

"Μάλιστα..."

"Dermaaa"

Ακούω την φωνή της Τορι

"Που είσαι παιδί μου;  Είσαι καλα;
Η καθηγήτρια μου είπε να σε ψάξω γτ φοβήθηκε μήπως έπαθες τίποτα."

"Καλά είμαι,Απλα ήθελα να πάρω λίγο αέρα"

"Harry?"

Η τορι κοιτάει τον Harry με σηκωμένο το ένα της φρύδι και μετά κοιτάει εμένα

ME AND HIMМесто, где живут истории. Откройте их для себя