Η αλήθεια είναι ότι χόρευα προκλητικά χωρίς να το θέλω όμως. Κοιτάω την πρώτη σειρά παιδιών και αντικρίζω τον Harry.
Έχει τα μάτια του κολλημένα πάνω μου.
Συνέχιζα να χορεύω και δεν του έδινα σημασία.
Όταν τελείωσε η μουσική όλοι μας χειροκροτούσαν.
Κοίταξα την πρώτη σειρά και ο Harry είχε εξαφανιστεί.
"Derma ήμασταν τέλειες!"
Μου λεει η Τόρι και με αγκαλιάζει.
"Ναι Τόρι, ήμασταν υπέροχες!"
Η Τόρι χορεύει πολύ ωραία τελικά.
Το έχει.
"Κορίτσια ήσασταν φανταστικές"
Μας ειπαν ο Niall και ο Liam.
"Ευχαριστούμε"
Είπαμε και οι δυο μαζί.
Ο Liam με την Τόρι αντάλλαζαν ματιές και δεν μιλούσαν.
Πρέπει να μιλήσω στον Liam, αυτός θα κάνει το πρωτο βήμα.
"Τόρι πάω λίγο πάνω που έχει ησυχία για να πάρω ένα τηλέφωνο"
"Οκ"
Μου λέει και πάω στους πάνω ορόφους.
Περπάταγα και έψαχνα τον αριθμό του μπαμπά.
Πήγα να στρίψω αλλά κάποιος έπεσε πάνω μου.
Φυσικά!! Ποιός άλλος;
"Μπα; καιρό είχες να πέσεις πάνω μου!"
Μου λέει ο Harry με ένα χαζό χαμόγελο.
Η αλήθεια είναι ότι εγώ φταίω,δεν κοίταγα μπροστά μου αλλά δεν πρόκειται να του ζητήσω συγγνώμη!
"Είδες; δεν μπορώ να σου αντισταθώ!"
Του είπα ειρωνικά και πάω να φύγω αλλά με αρπάζει απο τον καρπό και με κολλάει στον τοίχο.
"Ασε με"
Του λέω ενώ προσπαθώ να τον αποφύγω.
Ο καρπός μου πονάει αφάνταστα!
Τι μου θυμίζει αυτή η στιγμή;
"Όχι δεν σε αφήνω μικρή, πολύ κόντρα δεν μου πας;"
Μου ειπε ενώ άρχισε να σοβαρευει.
"Μικρό είναι το..."
Πήγα να του πω αλλά σταμάτησα.
"Πολύ θάρρος δεν πήρες;
Σου είχα πει ότι κανείς δεν μου πάει κόντρα εμένα!"
"Γιατί τι θα μου κανείς;"
Τον ρωτάω και πλησιάζει τόσο που τα σώματα μας είναι κολλημένα.
"Εσύ τι θες να σου κάνω;"
Τώρα εδώ πρέπει να τον χαστουκισω αλλά δεν μπορώ!
Δεν ξέρω γιατί απλα δεν μπορώ!
YOU ARE READING
ME AND HIM
Fanfiction"Δεν μπορώ να σε καταλάβω,την μια εισαι γλυκος και ευγενικός και να την αλλη απόμακρος και αγενής" "Έτσι είμαι εγώ.." "Με πληγώνεις οταν μου μιλας ετσι" "Δεν το θέλω.." "Τότε γιατί το κάνεις;" "Δεν ξερω τιποτα πια,με εχεις τρελανει!" "Εγω;;πας καλα;...
