ME AND HIM

chapter 7

Οταν ο διευθυντής έφυγε απο το γραφείο αγχώθηκα

Ο Harry σηκώθηκε απο την καρέκλα του και ήρθε Προς το μέρος μου.

"Φερε να σου δείξω"

Τι; δεν θα πει τίποτα για την σφαλιάρα;
Οκ, καλύτερα για εμένα.

Τώρα που τον παρατηρώ απορώ πως μπόρεσα να ακουμπήσω αυτά τα μαγουλακια.
Είναι τόσο γλυκά και μαλακά που δεν μπορείς να τα αγγίξεις!

Ο Harry μου εξηγούσε πως να χειρίζομαι το απουσιολογιο.
Ειναι τόσο γλυκούλης όταν εξηγεί!

"Κατάλαβες; εδώ θα γράφεις τα ονόματα"
"Ναι οκ, ευχαριστώ...εε Harry?"
"Τι;"
"Εμμ...βασικά εγω δεν ήθελα..δεν..."
"Τι; τι έγινε;"
"Εε..συγγνώμη"
"Για Πιο πράγμα;"
" Για το χαστούκι..."
"Αα ναι σωστά αυτο! Μην νομίζεις ότι δεν θύμωσα αλλά ήταν απο τα καλύτερα χαστούκια που μου έχουν δώσει"
"Αλήθεια;"
Του ειπα χαμογελώντας σαν μικρό παιδί.
"Ναι"

Μου χαμογέλασε και αυτός.

Πηγαίναμε στα ντουλαπάκια και οταν παω να ανέβω τις σκάλες μου λεει
" ελα απο το ασανσέρ γτ πας με τις σκάλες;"

Τι να του πω τώρα; εχω κλειστοφοβια;
Όχι δεν πρόκειται!

"Καλά"

Του λεω και μπαίνω στο ασανσέρ.

Θεε μου είναι πολυ μικρό! Παρα πολύ μικρό!

Το πολύ δυο άτομα χωράνε.
Κανε.υπομονή ενα λεπτό είναι!!

Και πάνω που είχα αρχίσει να το συνηθίζω ακούγεται ένας θόρυβος απο το ασανσέρ και σταματάει
Οχιιι!

"Τι έγινε;"

Σχεδόν ουρλιάζω

"Οχι ρε πουστη μου κλειστηκαμε μέσα, τι διάολο ακόμα δεν το έφτιαξαν;"
"Ήξερες οτι έχει πρόβλημα και μου είπες να μπω;!!"
"Νόμιζα ότι το είχαν φτιάξει"
"Νόμιζες; νόμιζες; και τώρα τι θα κάνουμε ε;και αν δεν μας.βρουν ποτέ;"
"Τι λες κορίτσι μου; σε λίγο χτυπάει το κουδούνι θα μας βγάλουν!"

Είχα γίνει κατακόκκινη και ήμουν έτοιμη να λιποθυμησω!

"Έχεις κλειστοφοβια;"

Με ρωτάει ο Harry κοροϊδευτικά

"Οχι..."

Του λέω με.οση δύναμη μου έχει απομείνει.

"Έχεις κλειστοφοβια!"

Άρχισε να.γελάει.
Δεν το πιστεύω, τον μισώ!
Πως μπορεί;
Εδω εγώ πεθαίνω και αυτός έχει σκάσει στα γέλια