the new girl in town

9

Ik duw Paul weg. "Wat doe je?" Roep ik verbaasd tegen hem. "Ik weet dat jij het zelfde voelt als mij" zegt hij en gaat met zijn hand over mij haar. Ik duw zijn hand weg. "Waarom ben je verbaasd dat ik je ging kussen?" Vraagt Paul. "Ik ben niet verbaasd dat je me zou kussen, maar dat je dacht dat ik je zou terug kussen" zeg ik en kijk hem aan. "Dat deed pijn" zegt hij en heeft bijna tranen in zijn ogen. Ik gooi de deur open en loop naar buiten.

Adam loopt van de trap af. "Waar is Sarah?" Vraagt hij aan Paul. "Even luchtje scheppen" zegt Paul en gaat ook naar buiten. Adam kijkt op zijn telefoon. Shit, ik ben bijna te laat. Ik stuur Sarah straks wel even een berichtje denkt hij. Hij doet zijn schoenen en jas aan en vertrekt naar zijn werk.

Sarah staat onder een veranda op het water vlak voor hun huis. Paul staat naast haar. "Het spijt me" zegt Sarah. "Waarvoor ik deed het" zegt Paul. "Ja maar ik deed gemeen tegen je" zegt Sarah terug. Dan gaat Sarah's telefoon. "Wie is het?" Vraagt Paul. "Ik weet het niet" zeg ik terug en neem op. "Hallo, spreek ik met mevrouw daniels?, de dochter van Ava Manning? Zegt een zware stem aan de andere kant van de telefoon. "Ja" zeg ik. "Hallo u spreekt met Hayden Thomassen. Van de politie van Las Vegas" zegt de man. "Wat is er gebeurt?" Vraag ik. "Het spijt me heel erg. Maar uw moeder heeft een auto-ongeluk gehad en is op slag overleden" zegt de man met een medelevende stem. Ik ben stil, er stromen tranen over me wangen. "Dankuwel" zeg ik en hang op. Ik val op me knieën. De tranen blijven maar vallen. "Wat is er gebeurt?" Vraagt Paul en gaat naast me zitten. "Ze is dood, mijn moeder ze is dood" zeg ik met een huilende en snikkende stem. Ik kijk naar Paul en zie dat hij nu ook huilt. "Oh Sarah het spijt me zo" zegt hij. Hij pakt me hoofd en legt hem op zijn schouders. Hij gooit me armen om me heen en zegt "alles komt goed Sarah ik beloof het." Op dit moment was dat alles wat ik nodig had. Iemand die zei: alles komt goed. Ik voel dat twee armen me optillen en naar binnen brengen. Paul legt me op de bank en gaat naast me zitten. Papa en Finn komen de trap af lopen. Ze zijn ook allebei in tranen.

"Oh Saar" zegt me vader en geeft mij een knuffel. Natuurlijk moeten hun ook huilen. Maar ik heb 2 jaar samen alleen met mijn moeder gewoont. Finn komt naast mij zitten en moet ook huilen. "Het komt goed" zeg ik en geef hem een kus op zijn wang.

Ondertussen belt Paul Adam. "Je moet nu komen!" Zegt hij tegen Adam. "Ik kom eraan" zegt Adam en Paul hangt op..