Cemre'nin Ağzından
Sabah erkenden kalkıp hep birlikte güzel bir kahvaltı yaptık.Serkan bugün bizi gezdirecekti.Gerçi kendisi de ilk defa gelmişti ama anne ve babasından duyduğu kadar biliyordu.Kahvaltıdan sonra üzerimizi giyindik ve çok ağır olmayacak şekilde sırt çantaları hazırladık.Ama Songül abartıp ne varsa yanına almıştı.
Güney:
Aşkım bu çanta ne böyle?Bavulunu alsaydın direk keşke.
Songül:
Dalga geçme Güney.Aldığım herşey eminim ki çok lazım olacak.Dağ,tepe gezeceğiz.Birimiz düşsek falan ambulansa haber verebilecek miyiz?Hayır.Telefon çekmez çünkü.Ilk yardımı biz yaparız.Bir de yiyecek birşeyler aldım.Kaybolursak falan aç kalmayalım.Malum rehberimiz Serkan Efendi hiçbir yeri bilmiyor.Kaybolursak hiç şaşmam.Hatta kaybolmazsak şaşarım.
Güney:
Aynen öyle aşkım.Serkan'la bir yola çıkıyoruz ama hadi hayırlısı.
Serkan:
Ya kaybolmayız.Merak etmeyin.Neyse hadi gidelim artık.Çok oyalandık.
Sırt çantalarımızı alıp evden çıktık.Yerleşim yerlerinden uzak taraflara gidiyorduk.Her yer yemyeşildi.O kadar güzel ki...Güzel olmasına güzel de baya yükseğe çıktık ve bu beni korkutuyordu.Birimiz dengesini kaybedip düşse uçurumdan aşağı iner yani.
Songül:
Güney ittirip durmasana.Düşeceğim.
Güney:
Birşey olmaz.Ben tutarım seni.Ama çok komiksin Songül.Çantaya dokununca düşecek gibi oluyorsun.
Songül:
Komik falan değilim.Bunun şakası yok oğlum.Düşersem güzel Maria'nı göremezsin.
Güney:
Songül abartma.Birşey olmaz.Düşmezsin.
Güney şakasına Songül'ü ittirince Songül çanta yüzünden dengesini kaybedip düştü.Biraz yuvarlanıp bir kayaya başını çarpınca durdu.Hemen hepimiz Songül'ün yanına indik.Tabi bu öyle kolay olmadı.Düşmemek için baya uğraştık.
Güney:
Aşkım iyi misin?
Songül:
Göstereceğim ben şimdi sana aşkımı.Lan oğlum sen niye böyle çok salak bir çocuksun?Beni niye dinlemiyorsun?Kayaya çarpmasam kim bilir nerelere kadar yuvarlanacaktım.Gerizekalı.
Güney:
Aşkım ne bileyim ya?Öyle ittirince çanta ne tarafa dönerse sende öyle dönünce çok komik oluyordun.Neyse iyi misin?
Songül:
Iyiyim.Sadece başım kanıyor.
Güney:
Dur.Ben öperim geçer.
Songül:
Öpme bi.Kanı bari sileyim.
Güney:
Tamam.
Songül kanayan yeri güzelce temizledi.Güney'de orayı öptü.
Güney:
Geçti mi?
Songül:
He geçti.Oğlum öpünce geçer mi hiç?Neyse hadi gidelim.
Songül Güney'den tutunarak kalktı.Tekrar izlediğimiz güzergahtan yürümeye devam ettik.Efe yanıma yanaştı.
Efe:
Cemre beni ne zaman affedeceksin?Lütfen affet artık.Çok pişmanım.
Cemre:
Banane.Pişman olmamak için öyle şeyler söylemeyecektin bana.Seni affetmiyorum.
Efe:
Tamam o zaman.
Efe uçurumun kenarına gitti.
Efe:
Cemre ya beni affedersin ya da buradan atlar,intihar ederim.Seçim senin.
Bölüm Sonu
Bölüm nasıldı?
Vote ve yorum!!!