Cemre'nin Ağzından
Elimde bir bavulla sokaklarda dolanıp duruyordum.Bir parka gittim ve banka oturdum.Gözyaşlarım istemsizce akıyordu.Canım yanıyordu.Kızlardan,Feride Hanım'dan,Efe'den ayrılmak canımı yakıyordu.Yarın Efe'yle son bir kez görüşüp ondan ayrılacağım.Kızlarla görüşmeyi düşünmüyorum.Onlardan ayrılamam çünkü.Onları bir kez daha görürsem eğer söylerdim de herşeyi.O yüzden onlarla görüşmemeliyim.
Parkın girişinden ellerinde içkilerle gezen gençleri görünce hemen oradan uzaklaştım.Sahile indim.Biraz da orada gezdim.Saatler geçmek bilmiyordu.Bu saatte ev bulamam.Otel...para yok.Aslında banka da bulunan param var ama çekemem.Reşit değilim.Çok çaresizim...Geze geze zengin mahallelerine gelmiştim.Yürürken Güney'in annesi Selin Teyze ile karşılaştım.Hemen kaçmaya çalışsam da beni görmüştü.
Selin:
Cemre.Bu saatte elinde bavulla ne işin var buralarda?Hem siz tatilde değil miydiniz?Güney yarın geliyoruz demişti.
Cemre:
Ben...ben erken döndüm.
Selin:
Diğer sorularımın cevaplarını alamadım ama.
Cemre:
Şeyyy....ben..ben yurttan kaçtım.
Selin:
Yurttan mı kaçtın?Aaa niye?
Cemre:
Öyle gerekti.Neyse ben gideyim.
Selin:
Kalacak yerin var mı?
Başımı olumsuz anlamda salladım.
Selin:
Hadi bana gel.Hem bende yalnız başıma sıkılıyordum.Arkadaş olursun bana.
Cemre:
Tamam.Ama yarın Güney ve Songül gelmeden önce gideceğim ve kimsenin buraya geldiğimden haberi olmayacak.
Selin:
Neden onlardan kaçıyorsun?
Cemre:
Söylemesem?
Selin:
Peki.Öyle olsun.Hadi gidelim.
Selin Teyze ile birlikte eve gittik.Selin Teyze bana bir oda verdi.Odaya geçip uyudum.Sabah da erkenden kalkıp Selin Teyze ile birlikte kahvaltı ettik.
Selin:
Buradan gidince nerede kalacaksın?
