Songül'ün Ağzından
Üç ay olmuştu..kardeşimi kaybedeli üç ay olmuştu.Çok özledim onu.Yokluğunu o kadar çok belli ediyor ki..Rüyalarımada giriyor.Yolda giderken görüyorum bazen onu..yani öyle zannediyorum.Peşinden koşuyorum ama..birden kayboluyor.Ilk zamanlarda mezarlıkta sabahlıyordum.Hatta mezarlıktan çıkmıyorum desem yeri olur.Şimdiyse her gün gidip çiçek bırakıyorum..Papatya..Cemre'nin en sevdiği çiçek.
Bugün kardeşimin doğum günüydü.Yaşasaydı eğer 18'ine giriyordu kardeşim.Güney'le birlikte çiçekçiye gidip bir sürü papatya aldık.Henüz daha kimse gelmemişti.Cemre'nin mezarının yanına oturdum.Papatyalardan taç yapıp mezar taşının üstüne koydum.
Songül:
Çok yakıştı kardeşim.
Buraya geldiğimizde böyle konuşurduk.Bizim için Cemre ölmemişti.Hâlâ yaşıyordu.Bizde onu görmeye geliyorduk işte.
Biraz geçtikten sonra Eylül ile Serkan geldi.Eylül'ün elinde bir paket vardı.O da benim gibi yere oturdu.
Eylül:
Ben geldim kardeşim..bugün senin doğum günün..sana hediye aldım..umarım beğenirsin.
Eylül paketi açtı.Atkı,bere ve eldiven vardı.
Eylül:
Kış geldi artık..üşüme diye aldım bunları..umarım beğenmişsindir.
Eylül ağlamaya başlamıştı.Hayır Eylül.Yapma nolur.Bende ağlayacağım yoksa.
Birkaç dakika daha geçtikten sonra Meral,Mert,Kader,Feride Hanım ve Toprak Hoca'da gelmişti.Onlarda çeşitli hediyelerini Cemre'ye verdiler.Sonra her zaman ki gibi sessiz kaldık.Sustuk..kimse birşey konuşmuyordu.Hepimiz Cemre'yi düşünüyorduk.
Uzaktan Efe'nin geldiğini gördüm.Yere çöktü.Elinde bir kutu vardı.
Efe:
Ben geldim sevgilim.Bugün senin doğum günün.Yaşasaydın eğer..
Efe'nin sözünü böldüm.
Songül:
Burada böyle konuşmaman gerektiğini daha kaç kere söyleyeceğim?
O ise beni dinlemeden devam etti.
Efe:
Yaşasaydın eğer bugün sana evlenme teklifi edecektim.
Efe kutunun içinde ki tektaşı çıkardı ve mezara gömdü.Ağlıyordu.Ne zaman ağlamaya başlasa yalnız kalmak istediğini söyleyip bizi kovuyordu.Bizde bu sefer kovulmadan gittik.
Efe'nin Ağzından
Canım çok yanıyordu.Yine ağlamaya başlamıştım.
Efe:
Seni çok özlüyorum Cemre.Her gün rüyalarıma giriyorsun.Vicdan azabı çekiyorum.Benim yüzümden öldün.Dayanamıyorum artık.Nolur affet beni.Ben bu vicdan azabıyla daha fazla yaşayamam.
O sırada omzumda bir el hissettim.Dönüp baktım ve Ce-Cemre.
Efe:
Cemre..sen..
Cemre:
Üzülme Efe.Ben seni affettim.Ağlama artık.
Yüzümü öne doğru eğdim.Ona bakacak yüzüm yoktu.Sonra bi cesaret yüzümü kaldırıp baktım ama yoktu..gitmişti.
Bölüm Sonu
Bölüm nasıldı?
Vote ve yorum!!!
