Bugün herkes sınava girecekti.Herkes çok heyecanlıydı.
Kader:
Kızlar dışarıda ambulans hazır beklesin ben sınavda kalp krizi geçirebilirim her an ona göre.
Eylül:
Bence de beklesin.Bende kalp krizi geçirebilirim.
O sırada odanın kapısı açılır.Gelen Meral'dir.
Meral:
Canısılar herkesi okullarına bırakacağım.Yürüyerek ve dolmuşla gitmek yok.
Kader:
Oleyy.
Eylül:
Cemre sen heyecanlı değil misin?Hiç konuşmuyorsun da.
Cemre:
Heyecandan konuşamıyorum ben.Çok heyecanlıyım.
Eylül:
Hı tamam anladım.
~Songül'ün Ağzından~
Güney'le erkenden kalkmıştık.Geç kalmamalıydık.Ikimizde çok heyecanlıydık.
Songül:
Güney ben çok heyecanlıyım.Heyecandan bildiğim sorularıda yapamayacağım galiba.
Güney:
Yaparsın aşkım sen.
O sırada telefonum çaldı.Arayan Meral'di hemen açtım.
Songül:
Efendim canısı?
Meral:
Canısı bir yere gitmeyin ben sizi alıp okullarınıza bırakırım.
Songül:
Tamam Meral.Çok sağol.
Meral:
Ne demek canısı.Görevimiz.
Deyip kapatmıştı.
Güney:
Ne oldu?
Songül:
Bizi bırakacakmış.
Güney:
Şoför bırakırdı bizi.
Songül:
Yok ya.Ne güzel beraber gideriz işte.Iyi olur.
