Olmuyorsa..

Kimsesiz

-Su getirin su

-Vah zavallı kadersiz yavrucak!

-Kendine geliyor bakın

Neredeyim ben ? Hiç birşey hatırlayamıyordum.Aslında aklımdaki tek görüntü...Hayır oda gerçek olamazdı.Büyük ihtimal hayal falan görmüş bayılmıştım.

-Yılmaz iyi misin çocuğum ? Ah güzel yavrum.

-Emine teyze neler oluyor ? Annem nerede ? 

-Annen...

Kadın ağlamaya başladığında gördüğüm şeyin hayal olmadığını anladım.Ama hayır gerçek olmamalıydı.Mahvolmuştum.

O eve tekrar gitmek istemedim.Ve o an hiç bir zaman aklımdan çıkmadı . Annemin asılı bedeni ve babamın kanlı vücudu...

 Nereye götürür çocuk seni bu rüzgar ? Kimsesizlik ne kötü şeydir ? Kadersiz şanssız yenik başladığın şu dünyanın oyunu mudur bu sana ? Nereye gidiyorsun çocuk ? Rüzgarı takip et...

 İşte sokaklara düşüşüm ve okulu bırakışım böyle başladı.Acil iş bulmam gerekliydi.Kalacak bir yerim bile yoktu.Kimsem yoktu benim.Teyze dayı hiç bahsedilen bir akrabamızı duymamıştım.Sadece babamın aklına geldikçe sövdüğü bir kardeşi vardı onuda bulabilme ümidim yoktu zaten.

 17 yaşındayım.Bir iki gün banklarda yattıktan sonra bir arkadaşımın evine gittim.Liseden Mustafa.İyi çocuktur.Ailesi korudu kolladı beni her ne kadar güvenmeselerde.Hayır ne kadar sokaktada yatsam açta kalsam kötü insanların getir götürünüde yapsam asla ama asla içki sigara kumar ve hırsızlığa bulaşmadım.

 Mustafalarda daha fazla kalamayacağımı anlayınca küçük bir ev buldum kendime tek oda.İşimden aldığım günlük parayı biriktirip parasını ödedim.Aç yattım çoğu zaman üzerime giyecek kıyafet bulamadım.Ama bunların hiç biri dert değildi ki.Ben yalnızdım.Çok yalnız. İşte o zaman tanıştım onunla.Yaş 25...

Aşk nedir ? Aşk onun seni kurtarmasıdır en çokta. Kurtar beni diye haykırmaktır ona.Sadece ona açılmaktır.Aşk öyle basit birşey değildir be!Aşk kutsaldır ona tapana...