Olmuyorsa..

Öğrenciler

-Yılmaz sen hiç izin istemezdin ne oldu ?

-Hastaneye gitmem gerekli...Belim.Geçen evde belimin üstüne düştüm.Bir hal varmı baktırayım diye.Söz veriyorum bir daha olmaz Akif Bey.

-Peki bakalım.Kaç yıllık çalışanımsın neticesinde.Geçmiş olsun.

-Teşekkürler Akif Bey çok teşekkürler.

Islık çalarak çıktım işten.Elif'in ve öğrencilerinin yanına gidecektim!Elif'in tarif ettiği şekilde gittim ve okulu buldum.Dersteydiler sanırım.Ortalık çok sessizdi.Oturdum ve beklemeye başladım.

Hayatım hep bir bekleyiş ile geçti.Babamın normal bir adam olmasını bekledim.Annemin beni sevmesini bekledim.Kabuğumu kırıp arkadaşlarım olmasını bekledim.Ama okuldaki bekleyişim en güzel bekleyişti.Hep sevdim okulu.Şimdi olduğu gibi.Böyle beklemeyi kim sevmez! Birazdan etrafımda cıvıl cıvıl sesler ve Elif olacak...

Zil çaldı.Kalbim küt küt atmaya başladı.Onu gördüm önce.Başımı döndürüyor Allahım.

-Yılmaz Bey! Sizi görmek beni çok mutlu etti.Lütfen gelin sizi öğrencilerime götüreyim.

Okul küçüktü.İçeri girdik ve bir merdiven sonra Elif'in öğrencilerinin yanındaydık.

-İçeri giriş zili çalsın hepsiyle öyle tanıştırayım sizi.Çay alırmıydınız ?

-Hayır çok teşekkür ederim.

Öğrenciler tanımadıkları bu yabancıya tuhaf tuhaf bakıyorlardı.Hepsine kendimi o kadar yakın hissediyordum ki.

Zilin çalmasıyla sınıf doldu ve herkes oturdu.Öğretmenlerini dinlemeye hazır gibilerdi.

-Çocuklar şimdi size Yılmaz Beyi tanıştırayım.Kendisi bize kurallara uymamız ve nasıl davranışlarda bulunmamız konusunda bilgi verecek.

Yutkundum.Hepsi gözümün içine bakıyordu.Neden Elif böyle bir şey yapmıştı ki.Ben buraya bunun için gelmemiştim.Neyse birşeyler bulacağız artık.

-Hayat...Çocuklar hayat hepimize adil davranmaz.Eminim aranızda sorunları olan bir çok arkadaşımız var fakat siz ne olursa olsun asla tavırlarınızı kötü yapmayın.Örneğin öğretmeninize yalan söylemeyin.Gelin ve ona herşeyi anlatın sizi anlayacaktır.Kurallara uygun yaşayın ama hayallerinizide engellemeyin.Kendinize bir hedef seçin ve ne yaşarsanız yaşayın hedefinizden vazgeçmeyin.

Bunu ben mi söylüyordum ? Bir zamanlar dünyayı gezmek isteyen çocuk.Hayır tam bir yalancıyım ben.

-Yılmaz Bey'e alkış yok mu çocuklar ?

Alkış mı ? Sıçradım ve Elif'e doğru baktım.Anlarmıydı neler hissettiğimi ?

-Evet Gülsen birşey mi soracaksın ?

Arka sıralardak gözlüklü kız bana doğru bakarak onu o anda öldürmek istememe sebep olan soruyu sordu:

-Yılmaz abi sen hedefine ulaştın mı ?

-Şey tabiki yani bir iş sahibi olup mutlu olmaktı hedefim.Tabi sizin ki daha büyük hayaller olsun.

Ön sıradaki sarı saçlı çocuk fırladı:

-Ben astronot olmak istiyorum! 

Bununla beraber bütün çocuklar tek tek hedeflerini söyledi.Ben bitmiş durumdaydım.Sanırım gitme vaktim gelmişti.

-Yılmaz Bey öğrencilerimle ilgili bir sorun mu oldu üzgün gibisiniz.

-Hayır gerçekten bir sorun yok Elif Hanım.Çok mutlu oldum bugün teşekkürler.

-Asıl ben teşekkür ederim.Ve bana Elif diyebilirsiniz.

Hedeflerim annemle beraber asıldı benim.Babamın ellerindeki kandı benim dünyam.Gözyaşlarım dolanacaktı benim yerime dünyayı.Elif bana yardım eder misin ? Ölüyorum Elif ölüyorum tükeniyorum...