CHAPTER FORTY-ONE (part 1)
NP: My happy ending by: Avril Lavigne
~ Oh oh, oh oh, oh oh...
So much for my happy ending
Oh oh, oh oh, oh oh...
So much for my happy ending
Oh oh, oh oh, oh oh...
"Anong ginagawa mo rito, Jame?" Bungad sa'kin ni Ryan pagkabukas na pagkabukas niya ng gate.
"Tumawag ako kay Ate Hera, nandito raw si Zeph." Nasa harap ako ng back gate ng bahay nila Carl. Pagdating ko kasi sa bahay nila Zeph ay walang nagbubukas ng gate kaya tinawagan ko na si Ate Hera. Pinapatayan kasi ako ni Zeph ng phone.
"Ah... Jame, ayaw ni Zeph na m-magkita kayo, eh." Tila hirap na hirap na sagot ni Ryan habang pinapayungan ako. "Pumasok ka na sa kotse mo, basang-basa ka na."
Sa halip na sundin siya ay tinabig ko ang payong niya at tinulak siya para makapasok ako sa gate.
~ Let's talk this over
It's not like we're dead
Was it something I did?
Was it something you said?
Don't leave me hanging
In a city so dead
Held up so high
On such a breakable thread (breakable thread)
"Jame, halika na! Makinig ka naman, please!" Patuloy sa pagsigaw si Ryan pero hindi ko siya inintindi at patuloy lang sa pagtakbo papunta sa billiard house.
Nang nasa harap na 'ko ng pinto ay agad na pinihit ko 'yon pabukas at pumasok. "Nasaan si Zeph?" Malumanay na tanong ko kay Eds na tila gulat na gulat sa pagdating ko.
Hindi siya agad sumagot kaya tumuloy na 'ko sa pinto papunta sa mismong billiard room. At sabay sa pagbukas ko nang pinto ay sumigaw si Ryan.
"'WAG!"
~ You were all things I thought I knew
And I thought we could be
Pakiramdam ko ay tumigil ang oras at tila ako bato na nakatanga sa nakita ko.
~ You were everything, everything that I wanted (that I wanted)
We were meant to be, supposed to be but we lost it (we lost it)
And all of the memories, so close to me, just fade away
All this time you were pretending
So much for my happy ending
Malayang bumagsak ang luha sa mga mata ko nang makita kong naghahalikan sila Zeph... at Janine. Paano nangyari 'to? Hindi 'to totoo, 'di ba? Binabangungot lang ako, 'di ba? Magigising din ako.
"Jame..." Humakbang papalapit sa'kin si Zeph pero itinaas ko ang kamay ko.
"No, don't come near me." I plead. Tiningnan ko si Janine na walang emosyon ang mukha. "Kailan pa? Paano nangyari?"
"Jame, not here."
"SUMAGOT KAYO!"
"A week after your monthsary." Si Janine ang sumagot.
