CHAPTER FORTY-ONE (part 2)
NP: The Scientist by: Coldplay
As my brother pulled Oliver away from me, a man emerged from the back gate of the rest house.
"Anong ginagawa ng tarantadong 'yan dito?!" Galit na lingon ni Ver kay kuya.
"Nakatikim na sa'kin 'yan kaya halika na!" Patuloy pa ring hila ng kapatid ko kay Ver papasok sa gate.
Nang makatapat nila Ver ang lalaki ay walang imik na kinuwelyuhan ito ni Ver.
"Ang lakas din ng loob mong gago ka magpunta rito!" With one swift move, Ver's fist lands on the man's face.
Ang lalaking ngayon ay napaupo sa buhangin at hawak ang labi---na sa tingin ko ay pumutok---ay walang imik na tumayo. Ni hindi siya gumanti kay Ver. Sa halip, gumilid siya para makapasok sa gate sila kuya.
"Kakausapin mo lang ang kapatid ko at wala nang iba pa, naiintindihan mo?!" Malakas ang boses na bilin ng kapatid ko at tuluyang hinila papasok sa gate si Ver na masama pa ring nakatingin sa lalaki.
Nang makaalis na ang kuya ko at si Ver ay lumakad papalit sa'kin 'yong lalaki.
Habang tinititigan ko siya ay unti-unti siyang nanlalabo sa paningin ko. Kahit nag-uumapaw ang galit ko sa kanya ay may parte ng puso ang gustong tumakbo papalapit sa kanya at yakapin siya. Though, I remain still where I am.
~ Come up to meet you,
Tell you I'm sorry
You don't know how lovely you are
I had to find you, tell you I need you
Tell you I set you apart
Pakiramdam ko ay nasa panaginip na naman ako nang makalapit ang lalaki sa'kin. Marahang pinunasan niya ang luha ko na tila ba maaalis no'n ang lahat ng sakit na nararamdaman ko.
"Zeph..." I said softly and tears streamed down from my eyes like an open dam.
"I'm sorry. I'm so sorry." He keeps on repeating the words while hugging me so tight and crying.
If this is a dream, I want to stay here forever. I want to stop the time and stay in his arms infinitely.
~ Tell me your secrets and ask me your questions
Oh, let's go back to the start
Running in circles, coming up tails
Heads on a science apart
Gusto kong magalit sa kanya. Gusto ko siyang sisihin. Gusto ko siyang saktan. Pero hindi ko magawa. Hindi ko kaya.
"Hindi ako pumunta rito para magmakaawang patawarin mo 'ko. Kahit ako hindi ko kayang patawarin ang sarili ko..." He trailed off. "I hurt you so badly... but I'm here to explain. It's useless, I know. I won't force you... to believe me but I want you to listen, just this once, please."
I just nod, still crying silently.
~ Nobody said it was easy
It's such a shame for us to part
Nobody said it was easy
No one ever said it would be this hard
