Χωρισμός! 14

36 8 1
                                    

Η νοσοκομα επισης μου ειπε πως ο Στεφανος ειχε πολλα τραυματα στο προσωπο και ηθελε λιγη ξεκουραση για να φυγει το αλκοολ απο τον οργανισμο του. Ανακουφιστηκα μολις το ακουσα....παλι καλα δεν ειναι κατι το σοβαρο. Ετσι κοιμηθηκα ησυχη ...
Το επομενο πρωι ξυπνησα απο τον πονοκεφαλο. Ηταν τοσο πολυ δυνατος που νομιζα πως το κεφαλι μου θα εσπαγε! Πηγα να σηκωθω με την βοηθεια της πατεριτσας μου για να παω στο μπανιο, ομως λιποθημησα ξανα. Αυτη τη φορα ξυπνησα και ηταν μονο ο Νικος απο πανω μου φωναζοντας βοηθεια απο τη νοσοκομα. Φωναζε αρκετα εντονα! Δεν ξερω τι επαθε..χθες δεν εκανε ετσι.. Οταν ανοιξα τα ματια μου, τον κοιταξα και τον ακουσα να μου λεει..

Ν- Μην ανυσηχεις μικρη ολα θα πανε καλα! (Ειπε και φανηκε πολυ αγχωμενος κοιταζοντας επιμονα το κεφαλι μου)

Τα ματια μου ξαναεκλεισαν και μολις ξυπνησα βρισκομουν σε ενα κρεβατι με εναν ορο και κατι καλωδια πανω μου! Μα τι γινεται?

Ηρθε μεσα ο Νικος ..

Ν- ξυπνησες μικρη; (Ειπε και ενα δακρυ κυλησε στο μαγουλο του)

Μ- ναι ...τι εγινε πριν; ....τι επαθες? Γιατι κλαις; Που ειμαι;

Ν- πριν σηκωθηκες χωρις να πρεπει ...επρεπε να με ξυπνησεις!Ημουν ακριβως διπλα σου! Πηγες να σηκωθεις και ξαναλιποθημησες! Επεσες και χτυπησες ξανα το κεφαλι σου.. ετρεχε παρα πουν αιμα αυτη τη φορα! Μικρη.... παρα λιγο να σε χασουμε! (Ειπε και λυγισε. Ενα ακομη δακρυ κυλισε στο προσωπο του)

Μ- Μα τι λες; πως;....

Ν- κοιμησου ! Πρεπει να ξεκουραστεις! Σε 10 μερες θα βγεις ! Ενταξει;

Μ- ενταξει! (ειπα και εκλεισα τα ματια μου να κοιμηθω)

Οι μερες στο νοσοκομειο κυλουσαν αργα και βασανιστικα. Καθε μερα ερχοταν ο Στεφανος να με δει που τοσο πολυ μου ειχε λειψει αυτες τις μερες!Ηταν μια χαρα ..ειχε μονο σημαδια στο προσωπο του αλλα ηταν καλα. Μου μιλαγε πολυ γλυκα και με φροντιζε. Επιτελους βγηκα απο το νοσοκομειο. Μαλλον σε λιγες εβδομαδες βγαινει και ο Στελιος. Εχω να τον δω περιπου 2 εβδομαδες μετα απο οτι συνεβησε.

Περασε ενας μηνας και ολας!

Εβγαλα τον γυψο και ημουν επιτελους ετοιμη να ξαναπαω σχολειο! Μπηκα στην ταξη την πρωτη ωρα και ολοι με κοιταγαν λες και ημουν φαντασμα. Αναρωτιοντουσαν αν ζουσα ή αν πεθανα τοσο καιρο που ειχα να πατησω το ποδι μου στο σχολειο!

Με τα πολλα ο Στελιος δεν βγηκε απο το νοσοκομειο ακομη ...δεν ξερω ποτε θα βγει... περιμενω να δω ποτε επιτελους θα του το πω.. Οσο για τον Στεφανο...ειναι μια χαρα και περναμε αρκετο χρονο κανοντας βολτες μαζι. Κανουμε βολτες συνεχεια!Θα παμε μια και το απογευμα!

Πηγαμε την βολτα μας με τον Στεφανο...δεν ειχε επαναληφθει τιποτα πονηρο μεταξυ μας μετα απο εκεινο το βραδυ στο σπιτι του. Μονο πολλες βολτες και πολλα φιλια!
Πηγαμε σπιτι του μετα τη βολτα και απο τη βιασυνη μας αφησαμε καπως ανοιχτη την πορτα. Ο Στεφανος ειχε κανονισει με τον Στελιο να περασει να παρει κατι εξετασεις απο το σπιτι του εκεινη τη μερα. Βγηκε ο Στελιος απο το νοσοκομειο και ειπε στον Στεφανο πως δεν ηθελε να το μαθει κανενας. Ετσι κι εγινε. Ο Στεφανος δεν μου το ειπε.
Εκεινο το απογευμα ειχαμε μπει στο δωματιο του και ξεκινησαμε να φιλιομαστε αρκετα εντονα. Ε μετα καταλαβες τι εγινε.. Περναγαμε πολυ καλα.
Λιγο αργοτερα ηρθε ο Στελιος να παρει τις εξετασεις του απο το σπιτι του Στεφανου. Ο Στεφανος το ειχε ξεχασει εντελως! Ο Στελιος χτυπησε την πορτα μα δεν ακουσε κανεναν να απανταει. Ειδε ανοιχτα και μπηκε! Πλησιασε την πορτα του δωματιου καθως ακουσε την φωνη μου. Ανοιξε την πορτα και μας ειδε!

Στελιος- ΜΑΡΙΝΑ?

Στεφανος- ωχ... Στελιο ..σε ειχα ξεχασει!

Μ- ΣΤΕΛΙΟ? ΝΑ ΣΟΥ ΕΞΗΓΗΣΩ!!

Στελιος- ΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΡΕ? ΠΩΣ ΗΡΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΞΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ? ...ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΕΚΠΛΗΞΗ? ΜΑΛΛΟΝ ΕΣΥ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕΣ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΑΡΙΝΑΚΙ!

Μ- ΘΑ ΣΟΥ ΤΟ ΕΛΕΓΑ! ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΕΙΣ ΕΤΣΙ!ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ!

Ο Στεφανος ειχε μεινει να μας κοιταει αφωνος χωρις να καταλαβαινει τι ειχε συμβει αφου νομιζε πως εγω και ο Στελιος ημασταν αδερφια. Ο Στελιος δεν μιλησε. Εφυγε! Στεναχωρηθηκα...δεν ηθελα να το μαθει ετσι! Εξιγησα στον Στεφανο τι ειχε παιχτει με εμενα και τον Στελιο. Μολις καταλαβε τι εκανε ενιωσε πολυ ασχημα. Αλλα οπως και να εχει το εμαθε, και αυτο δεν αλλαζει!
Βγηκε και ενα καλο απο αυτη την υποθεση ομως! Θα μπορω να ειμαι ελευθερη πια να ζησω τη ζωη μου με τον Στεφανο!

Αυτες ηταν ακομη μερικες απο τις μερες στη ζωη της Μαρινας. Ελπιζω να σας αρεσαν! Αν σας αρεσαν... please comment ,vote and follow me! Kisses!❤💋
👇👇
🌟🌟

Το Ημερολόγιο Onde histórias criam vida. Descubra agora