Το Ημερολόγιο

Αυτό το πρωινό...12

Θυμαμαι εμας να φιλιομαστε τοσο παθιασμενα ...που καταληξαμε στο κρεβατι του. Μα δεν μπορει να....

Δεν μπορει να συνεβει κατι τετοιο! Μα πως; Πως μπορεσα να το κανω αυτο; Και γιατι δεν θυμαμαι τιποτα; Ωχχχ...ειχα πιει? Πω ρε γαμωτο ...πως μπορεσα να το κανω αυτο στον Στελιο? Δεν θελω να ειμαι σαν τις αλλες που πηγαινουν καθε μερα με αλλο...Αλλα η αληθεια ειναι πως ετσι καταντησα. Ειμαι σαν και αυτες! Μια ηλιθια που απο το ποτο δεν ηξερε τι εκανε. Ολα αυτα τα σκεφτομουν καθως κοιταζα τον Στεφανο... δεν ηθελα να γινει κατι τετοιο ....ειδικα απο το πρωτο μας ραντεβου!..Πως κατελειξα να μισω τοσο πολυ τον εαυτο μου? ....Καπου εκει που ελεγα πως δεν θα ξανακοιμηθω....ειδα στο ρολόι απεναντι απο το κρεβατι πως η ωρα ηταν 7 το πρωι. Κοιμηθηκα και ξυπνησα κατα τις 10 ...την ιδια ακριβως ωρα ξυπνησε και Στεφανος. Με κοιταξε με ενα βλεμμα γεματο απορια ...σαν ...σαν να μην θυμοταν και εκεινος τιποτα.

Στ- Μαρινα?

Μ- Ναι..?

Στ- Τι κανεις εσυ εδω?

Μ- ελα μ ντε....τι κανω εγω εδω?

Στ- τι εννοεις; πως βρεθηκες στο σπιτι μου...στο δωματιο μου ...στο κρεβατι μου...γυμνη?

Μ- να θυμομουν κι ολας καλα θα ηταν.

Στ- τι εννοεις; ουτε και εσυ δεν θυμασαι ;

Μ- οχι ....βασικα το μονο που θυμαμαι μετα το φιλι μας στη βροχη ειναι πως με καλεσες σπιτι σου να πιουμε ενα ποτο ....

Στ- καλα ...αυτα τα θυμαμαι και εγω ....αλλα

Μ- και ηπιαμε λιγο παραπανω ...ε ..και φιλιομασταν τοσο εντονα που με τραβηξες στο δωματιο σου και με εριξες στο κρεβατι ....απο εκει και περα δεν θυμαμαι τιποτα...βασικα ...θυμαμαι εσενα και εμενα να φιλιομαστε γυμνοι ....αλλα τιποτα αλλο..

Στ- τι πραγμα; Πες μου πως μου κανεις πλακα σε παρακαλω!

Μ- και εγω θα το ηθελα ...μα δεν ειναι πλακα...ειναι η αληθεια ...ειχαμε πιει αρκετα!(ειπα νιωθοντας τοσο ηλιθια!)

Στ- πωωωω ρε.....δεν ηθελα να γινουν ετσι τα πραγματα ...μια φορα βγηκαμε και εμεις ....επρεπε να μεθυσουμε;

Μ- αχχ...ουτε και εγω το ηθελα αυτο ....ειδικα απο το πρωτο μας ραντεβου.... αλλα τι να κανουμε; ο χρονος δεν γυρναει πισω.

Στ- δικιο εχεις ...
λυπαμαι ....

Μ- μην λυπασαι ...δεν ηταν μονο δικο σου λαθος ....τωρα εγινε και καλα θα κανουμε να το ξεχασουμε και να προχωρησουμε..