Dashuri e ndaluar

Takimi

Thone qe fati te vjen njehere ne jet dhe duhet te jesh i zoti a mberthesh dhe ta mbash fort pas vetes. Eshte e veshtire qe dy jete te nderthuren per te ms u larguar kurre me nga rruga e njeri tjetrit. Adel sapo kishte filluar universitetin ne nje qyteze te vogel si Detroiti. 1 vit te tere kishte jetuar ne konvikt por kohet e fundit ndihej shume e rrezikuar. Disa vjedhje kishin ndodhur dhe i dukej sikur dikush hyne fshehurazi ne dhomen e saj dhe te shoqes me te cilen e ndante. Adel ne fakt asnjehere si kish besuar Patrisias. Nje latine teper e hedhur dhe vertet e cmendur. Por perseri Adel e falenderonte ate qe e kishte ndihumuar ne fillimet e saj. Sepse ajo ishte nje vajze teper e ndrojtur. Familja e Adel ishte nje familje me parime. Ata respektonin shume zotin dhe kishen. Adel e ndiqte kte pjese jo me shume interes por duhet te respektonte babain dhe nenen . Prandaj dhe tashme qe jetonte ne Detroit shkonte ne kishe. Epo babai i saj njihte shume njerez atje dhe duhej ta bente sa per syte e botes. Kishte rreth nje muaj qe nk shkonte dhe kur hyri ndjeu nje fryme te re . Njerzit dukeshim me te qeshur dhe e ndjente qe dicka kishte ndryshuar. U takua me misionerin e perhershem Allen qe e takonte dhe bisedonte gjithmone. Ai ishte nje njeri ne moshe, i matur dhe qe gjithmone e keshillonte. Ajo ia kishte treguar shqetesimin e saj ne lidhje me konviktin. dhe tani pas kaq shume kohesh allen po i ofeonte nje zgjidhje.
- E dashur Adel, kete jave ne kishen tone ka ardhur nje misoner i ri. Ai eshte nje njeri me shume parime r adhuron zotin dhe respekton kedo. Eshte nje djale I shkelqyer. Bisedova dhe me babin tend dhe iu duk ide e mire qe te jetoje ketu ne kishe me te. Keshtu do ndihesh me e sigurt. Ai eshte nje njeri besnik i kishes dhe i zotit prandaj mendoje. plus qe ai shumicen e kohes eshte ketu ne kishe dhe nk do te te shqetesoje aspak.
Adel i kishte ngulur syte plakut ndersa me veten po qeshte. Te ndante shtepine me nje plak qe e vetmja gje qe mendon eshte kisha dhe zoti. jo me mire jo.
- Nuk di cfare te them Zoti Allen- tha ajo e pa sigurt.
- Ms thuaj asgje per momentin thjesht ajde me mua qe te ta prezantoj.
Ata ecen drejt dhomes se kishes. Hyne brenda. Adel u cudit pakez sepse nk e kishte par ndonjehere ate vend. Ishte nje dhome e madhe ku ne njeren ishte kuzhina e vogel dhe dy divane te vjeter ndersa ne anen tjeter e ndare me nje mur te holle gipsi ishte nje krevat. ishte nje ambjent ngrohes dhe mireprites.
-Nuk e di ku mund te jet Frenku. Ai me tha qe do ishte ne dhome, po dal ta therras.
Ai doli nga dhoma nxitimthi ndersa Adel po shikonte edhe njehere ate dhome plot driite dhe teper te madhe. Pa se kishte nje ballkon te vogel dhe doli per te pare pamjen qe i ofronte ai. Kopshtin e kishes ku luanin femijet shkujdesur nga makinat apo zhurmat e tjera. Ai vend vertet po i jepte paqe. Vendosi te kthehej perseri brenda, por kur po hynte u perplas me dicka. Ashtu e trullosur po perpiqej qe te ngriheshe po spo ia dilte dot , kur ndjeu dy duar te fuqishem te cilat rrethuan belin e saj dhe e ngriten peshe. sa e vogel dukej ajo para atij trupi gjysem te zhveshur dhe te lagur. Ngriti syte per tu mahnitur nga ajo fy tyre aq engjellore dhe burrerore ne te njejten kohe. syte e tij te kaltra ia moren frymen dhe buzet e tij aq te plote po e benin te ms ndihej shume rehat. Per te ms thene per trupin qe kishte nje trup perfekt. Adel po analizonte cdo gje ne trupin e tij dhe nk e kishte vene re qe ai po i fliste.
-  Zonjushe, zonjushe A me degjoni. Jeni mire.
Ne ato momente ajo u permend dhe largoi trupin e saj nga i tiji, dhe pse nk donte ta bente kete.
-ju pyeta c deshironi ketu Zonjushe.
Ajo ishte gati ti pergjigjej por ne ato momente hyn Allen i cili thote.
- Kjo eshte vajza per te cilen te fola me pare quhet Adel. dhe sapo I propozova qe te vinje te rije ketu me ne, por me sa duket nuk e ka vendosur akoma.
- Jo zoti Allen une pranoj. Dhe ajo takoi dhe njehere syte e saj me te tijat dhe po shkrihej e tera nen ate veshtrm.