Dashuri e ndaluar

Can't remember

Frenk
Kisha disa jave qe e shmangua ate. Ajo puthje ishte gjithcka per mua, gjeja me e shtrenjte qe kam eshte ajo. Por une jam prift, i premtova zotit perjetesi dhe keshtu do bej. Duhet ta ndrydh kete qe ndjej keshtu qe eshte me mire ta shmang ate.
Po ecja ne nje nder rrugicat qe te conin per ne kishe kur papritur shikoj nje zonje te shtrire ne rruge. E njihja ishte nje nder zonjat qe vinte shpeshhere ne kishe.
Telefonoj ambulancen dhe i afrohem per ta ndihmuar te ngrihet pak kishte lenduar koken.
-Ate kujdes- tha ajo me gjysem zeri dhe gjithcka u be erresire.

Rruges per ne spital ai kishte vetem syte e hapur dhe shikonte vetem ate qe i mbante doren. Ajo ishte e para qe kish vajtur atje dhe donte me patjeter te ishte me te ne cdo moment.
U zgjua ne shtepine e tij i rrethuar nga disa burra.
-Frenk mire je - foli njeri prej tyre.
- Ku jam - foli ai i hutuar.
-Ne shtepine tende - foli nje nga djemte qe e shoqeronte gjithmone be kishe.
-Duhet ta pyesim per emrin, eshte e rendesishme te shikojme si reagon - foli doktori.
Ne ato momente ai perpiqet te cohet nga krevati.
-Qendroni ketu, nk eshte mire te levizni - tha perseri doktori.
-Jo jo nk do qendroj ketu nk e di ku jam dhe kush jam- tha ai.
-Qetesohuni ju goditen dhe dyshoj se mund te keni nje humbje te perkohshme te kujteses- sqaroi doktori.
-Ku eshte ? - pyeti ai
-Kush- foli njeri nga djemte - ai qe iu goditi? Ms u shqetesoni do ta gjej...
-Ku eshte vajza- e nderpreu Frenku - vajza qe kishte syte kafe te thelle , ajo qe ishte me mua ne ambulance dhe qe me mbajti doren kur isha aty.
-Ajo eshte ... foli perseri ai djali por u nderpre nga doltorj qe tha se eshte teper e rendesishme te ms i jepej shume informacion pasi do ta bente te ndihej me konfuz.

Ishte ngritur dhe ishte topless pasi do vishte nje kemishe dhe donte te dilte pa e ditur ku ishte dhe ku do shkonte. Ne ato momente hyn ajo dhe ai sa e pa buzeqeshi dhe e pershendeti ashtu gjate gjithe kohes buzeqeshte kur e shikonte ate. Dukej qarte qe po flirtonte dhe ajo po ndihej ne siklet. Nga njera ane ndihej e lumtur qe ai po e shikonte perseri si femer por nga ana tjeter ndihej keq pasi ai nk mbante mend as emrin e tij.
Cfare sysh te mrekullueshem qe ke- tha ai nen ze dhe ajo u ndje shume nervoze.
Cfare thate- foli majo gjysem zeri.
- Ti me njihje me pare mua- e pyeti ai.
- un une p p po - foli ajo me gjysem zeri.
-Dukesh sikur je ne dyshim - tha ai.
- Jo , po po ju njihja qe me pare, me fal - foli ajo tashmenfaqet e saj ishin bere te kuqe nga sikleti.
Nderkohe qe ajo po fliste ai ja mori doren por ajo ia largovi.
- Jo jo - tha ai - ms mu drejtoni me ju se do hidhem nga dritarja. - perfundoi ai duke qeshur.
-Jo jo jeni i cmendur si do te hidheni - iu afrua ajo me shume.
-Ai po e shikonte drejt dhe be sy dhe i tha.
- une te kam puthur? Nk te kam puthur kurre apo jo?
Beni mire te shtriheni duhet te fleni jeni konfuz.

E kishte zene gjumi ne kraharorin e tij muskuloz. Tentoibte levizte dhe ngriti syte kur pa ate ta shikonte.
U ngrit menjehere dhe kerkoi te falur.
-Je shume e bukur- theu heshtjen ai.
-U kujtuat se kush jam- foli ajo me te shpejte.
-Pervec faktit qe je shume e bukur nk di asgje tjeter. Nk ndaloj duke te pare, te kam pare gjate gjithe kohes kur flije.
-Si quhesh? Pse kujdesesh per mua? Me do? Pse ? Nk po kuptoj?
- Jo jo nk mund tinpergjigjem puetjeve tuaja . Ju duhet te kuptoni vete gjerat - i tha Adel.
-Mund te te kerkoj nje nder. Te lutem mu drejto me ti. Sepse perndryshe betohem qe do vras veten- foli duke qeshur. Ishte nje shaka- tha me ne fund kur pa se ajo u shqetesua perseri.
- Po shkoj tiu them te te sjellin mengjesin - beri ajo te ngrihej por ai e ndaloi:
- Jo jo ma sill ti dua te te kem afer. U mesova keq me duket - tha teksa ia ledhatoi pakez faqen.
- Ne rregull une po te sjell mengjesin dhe pastaj me duhet te largohem kam disa takime per te bere.
-Jo jo ku do shkosh te vij dhe une. - iu lut ai.
-Jo nk mundesh, mund te behesh me konfuz.
-Tw vafte mbare , ms me harro do te te pres, ne regull. Faleminderit per cdo gje. - e pa ne sy dhe ajo perplasi bizet ne faqet e tij . Frenk u shkri i teri ne ate puthje por nk e kujtonte ate. Do donte ta kishte prane keshtu qe u ngrit dhe e degjoi te fliste me disa burra. Iu tha qe do te shkonin te mbanin nje fjalim ne kishe. Te tjerat nk i degjoi. Donte vetem te shkonte dhe ta shikonte perseri.

Si po iu duket Frenku romantik.