Ona jest zwykła.
Niczym się nie wyróżnia.
Wygląda normalnie, nic szczególnego.
Jednak jej wnętrze jest pełne niespodzianek.
Ona chce coś zmienić.
A ja mam jej w tym pomóc.
#475 w kategorii romans
Mari: dziury ozonowej, dzieci które się drą, rosołu, zapachu ściętej trawy, sezamu, globalizacji, polityków, sprzedawców, religii, deszczu połączonego z wiatrem, naklejek których nie da się odkleić, braku higieny, krwi, debili, materialistow... w sumie to ludzi, no i poobcinanych kwiatów wręczanych w prezencie Mari: o, pijanych, komarów Mari: kurwa, albo jak chcesz lody, otwierasz lodówkę, jest pudełko, otwierasz i pudełko a tam ten jebany koperek! Mari: to jest już jest przeginka Mari: albo jak
ja: dobra, starczy
Mari: jak się wywalisz i płaczesz z bólu a ktoś "nic ci się nie stało?" Mari: nie kurwa, wzruszyłam się, bo zobaczyłam, że na chodniku odbywa się marsz pogrzebowy miminków Mari: dużo rzeczy nienawidzę
ja: zauważyłem ja: ej, ale... ja: czemu nie lubisz ściętych kwiatów, przecież są ładne
Mari: ale martwe jednocześnie
ja: oh ja: czyli mam nie dawać ci kwiatów na pierwszej randce?
Mari: a kto powiedział, że takowa będzie?
ja: ja
Mari: a kto powiedział, że się zgodzę?
ja: a kto powiedział, że się nie zgodzisz?
Mari: nie odpowiada się pytaniem na pytanie
ja: no cóż, ja jestem inny ja: wyjątkowy ja: inteligentny ja: doświadczony ja: pomysłowy
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ja: po jakiemu to
Mari: po polsku
ja: o co chodzi ja: zgadzasz się? ja: ale na gołe klaty, zaznaczam
Mari: rebus to jest Mari: rozwiąż go, a zyskasz odpowiedź
ja: huhu
*** lol, jest Was sto osób. sto osób kliknęło to "obserwuj", stu osobom czymś zaimponowałam, czy to moją twórczością, czy to jakimś komentarzem pod jakimś opowiadaniem. lol, ludzie dzięki.
