Witaj, nieznajomy ✅

43. Co ty ukrywasz, Mari?

ja: sama się lecz
ja: żal, myślałem, że mnie lubisz 

Mari: nigdy w życiu

ja: aha

Mari: tak, ale nie wiesz o kilku rzeczach, więc się nie smuć

ja: okej, nie będę

Mari: wiesz co jest straszne?
Mari: mimo tego, że się we mnie któregoś dnia zakochasz, nigdy nie będziemy razem

ja: można zakochać się któregoś dnia?

Mari: można
Mari: spoglądasz kolejny raz w czyjeś oczy, ale jednak zdajesz sobie sprawę, że jest w nich coś, czego wcześniej nie widziałeś, coś co już nigdy nie pozwoli patrzeć w nie tak, jak kiedyś
Mari: każda miłość jest od pierwszego wejrzenia
Mari: bo w pierwszym wejrzeniu zaczyna kiełkować coś, co kiedyś ma stać się kwiatem

ja: mówisz o tym tak, jakbyś kiedyś to przeżyła

Mari: nie
Mari: obserwuje i słucham
Mari: wystarczy, żeby to wiedzieć

ja: co ty ukrywasz, Mari?

Mari: dużo rzeczy
Mari: chyba jeszcze nie jesteś gotowy, aby o nich usłyszeć i nie jestem pewna, czy kiedykolwiek będziesz
Mari: a dowiedzieć się musisz i tak, skoro masz się we mnie zakochać

ja: czemu jesteś tego taka pewna?

Mari: a czemu od razu nie zaprzeczasz moim słowom?

ja: nie wiem
ja: to wszystko jest takie pokręcone Mari, nie wiem co sądzić
ja: gubię się w tym wszystkim, brakuje mi spójności w całej tej naszej historii
ja: jakbyś każdego dnia była inną osobą

Mari: może tak właśnie jest?
Mari: może jestem wymysłem

ja: nie wierzę w to

Mari: nie wiem
Mari: ale prawda cię zaboli