It All Started With A Dare

Chapter 6: Day 19

Pero sa mga nagdaang araw. Talagang nasanay nako sa presence niya.

"Hoy! Bat ang tagal mo?" -salubong niya sakin, pagdating ko sa park.

Kahit madalas parin niya kong bully-hin.

"Sorry, wala kasi akong masakyan!" paliwanag ko.

Its our 19th day together. At eto, date nanaman? Nagpunta lang kami sa isang park. At eto nanaman siya. Nagpapakacameraman nanaman. "Hi guys! Its our 19th Day. Wooo." tinapat niya sakin yung camera. Ngumiti lang ako, tapos agad na tinapat sa ibang direksyon yung camera.

"Anong balak mo jan sa videocam mo? Bakit lagi ka nalang nagbi-video record?" tanong ko sakaniya.

"This will be very useful for you."

"How will that help me, huh?"

"It will help you remember me..." she whispers, but still I heard it.

"Di naman kita makakalimutan ah..."

"After one month, you'll no longer be my boyfriend."

"Oh..."

Hm. Rght., tama. Tama nga naman...

"Well, we could still be friends?"

"I dont think so" she said.

"Hey, where are you going." tanong ko nung bigla nalang siyang aalis na.

"Home" sabi niya.

"Kakarating ko lang, bakit aalis ka na agad?"

"Antagal tagal ko ng naghihintay sa pagbabalik mo!"

"Huh? Eh, eto na nga ko eh. Bat ka uuwi?"

"Gusto ko lang" akmang aalis nanaman siya.

Hinila ko yung kamay niya.

"I wont let you go. Lesson number four." kinawit ko yung kamay niya sa braso ko.

Ngumiti na siya. Kaya naman I took that as a sign na okay na kaming dalawa.

Dinala ko siya sa swing. At inugoy-ugoy.

"Birthday k- Birthday ng lola ko. Sa isang araw. Sabi niya. Siya may sabi ah! Hindi ako! Ano... punta ka... punta ka daw. Sabi niya yun ah. Hindi ako yun."

Ngumiti lang ulit siya. "Okay."

*****

The next day, nag-grocery kami. Gusto daw niya ipagluto yung may birthday eh. Nahihiya akong yayain siya sa birthday ko. Kaya ang sabi ko, si Lola ang may birthday. Ayan tuloy, nag-eeffort siya.

"Huy ano ba! Diyan ka nalang?" napatingin naman ako sa cart na tulak ko. Punong puno na.

Tinulak tulak ko yung cart. "Ano lulutuin mo?"

"Caldereta lang siguro. Favorite yun nung may birthday eh."

Favorite ba yun ni lola? Parang hindi ko alam yun ah.

Pagdating sa cashier.

"Ako na" sabi ko, sabay dukot sa wallet ko.

"Ayoko. Ako na ang magbabayad." sabi niya.

"Lesson 1" sabi ko sakaniya.

"Forget it. Lesson number 6. Kung ayaw talaga, wag mo pilitin. Suportahan mo nalang."

Fine. Ede wag. Kala naman niya, magiinsist ako.

"Kain tayo." yaya ko sakaniya. "San mo gusto?" tanong ko sakaniya.

"Kahit san."

Kaya naman dinala ko siya sa Kahit San Restaurant. Isang japanese restaurant.

"Sandali. May pupuntahan lang ako. Order ka na. Pagdating ko, dapat may kakainin na ako ha." sabi niya.

Lumabas na siya. Maya-maya, may lumapit saking babae.

"Hi. Pwede magtanong?" sabi nung babae.

"Ano yun?" sabi ko naman.

"Alam mo ba kung san yung Supermarket dito? Samahan mo naman ako, pogi?" tanong niya.

"Ah-" sasagot palang sana ko. Nung may bigla ng sumingit.

"Supermarket?" si Mae. Bigla niya inakbayan yung babae. "Hm, deretsuhin mo to." tumuturo siya ng direksyon. "Pag liko mo sa kaliwa. Ospital yun. Pero sa kanan. Sementeryo. Pili ka nalang, san mo gusto ha!?" biglang sabi ni Mae.

O_O

"Ah... Wag nalang! Sige bye na! Bye na talaga." bigla nalang tumakbo sa kung saan yung babae.

Umupo siya sa harap ko. "What?" tanong niya lang nung nakatingin ako sakaniya.

"Nagtatanong lang naman yung babae."

"Halata namang nagpapacute yun sayo!" sabi niya sabay kain.

Madalas hindi ko siya maintindihan. Pero madalas niya din ako naamaze sa attitude niya. Nakakatuwa siya at nakakaaliw.

"Ikaw ang cute."

"Really?"

Hala. Nasabi ko ba yun ng malakas? Hala naman.

"Wala ko sinabi. Kumain ka na lang diyan."

Ngumiti lang siya, tipong ayaw paniwalaan yung sinabi ko.