Çıkmaz Ayın Son Perşembesi

İsmim Zeynep.Çevresi geniş,Popüler,Zengin,Kitapkurdu,Güzel bi kızım.Çoğu kez arkadaşlarım,çevrem bana zengin,ergen ve şımarık bi kız olduğumu söylemişlerdir ki bu düşünce çok yanlış bunuda belirtmeliyim.15 yaşındayım.Güçlü bir kızım ya da dışarıya böyle gösterme çabalarındayım.Bu sorunun cevabını uzun bir süredir düşünüyorum ama cevabını bende bilmiyorum.Ben sadece hayatı çok önemsemiyorum.O zamandan beride diyebilirim.Şimdi o zamanın anlamını sorucaksınız.Ben 2 yıl önce babamı kaybettim.Bu çok büyük bir acı biliyorum.O zamandan itibaren hayatı önemsemiyorum,sevmiyorum,takmıyorum.Babam vefat ettiğinden beri kendimi kitaplara vurdum.Gerçek hayatta yapamadıklarımı kitaplardaki karakterler yaptı onlar yapınca ben mutlu oldum.Yani ben kitaplarda buluyorum mutluluğu,sevgiyi,aşkı ve duygularımın büyük bir kısmını.Dışarıdan hiç sorunum yokmuş hayatı umursamayan ergen,şımarık,zengin bir kızım işte.Oysaki içimdeki cehennemi görseler bir dakika bile yanımda durmazlar.Bazenleri hafta sonları odamdan bile çıkmıyorum sadece kitap.Anneme gelirsek bu hayatta beni koruyup kollayan nadir kişilerden.Biliyormusunuz ben daha önce hiç aşık olmadım.Sadece kitaplarda.Ama şuana kadar bana gelen çıkma tekliflerinin %10 nunu bile saymaya vaktim yetmez.Ha bide bi tane baş belam var.Aleyna.Beni koruyup kollayan,gerçekten seven nadir kişilerin içinde.