Mesaj

10 ❁

Sınav haftası rutini olan bir başka gün daha. Zilin çalmasıyla herkesin birbirini ezmesi bir oldu tekrardan. Bade ile son sürat sınıflarımıza giderken insanları eziyordum. Güzel hismiş, arkama bakmadan, pardon demeden milleti ezmek. Bunu genelde pazara gittiğimde yapardım ama artık burada da yapacağım.

Sınıfıma girdiğimde yerimi buldum ve çantamı bıraktım. Tahtada sınıfta olanların isim listesine baktım. Sebepsizce Batur'u arıyordum. Liste sonuna yaklaşırken Ali'ye denk geldim. Batur yoktu ama Ali vardı. Zilin çalmasına daha vakit olduğundan Bade'nin sınıfına gittim.

"Kanka gel," dedim kolundan çekiştirerek. "Hadi gel."

"Ne oldu be?" derken peşimden geliyordu.

Sınıfıma geldiğimizde onu içeriye soktum. Bazı inekler son dakika sınava çalışıyordu, bazıları telefonla oynuyor, diğer kalanlar ise öylece duvarı izliyor ya da bize bakıyordu.

"Sınıfa baksana." dedim gözlerimle Ali'yi işaret ederek

Sınıfta gözlerini gezdirdi. "Ee?"

"Senin ki orada. Ayarlayayım mı?"

"Allah seni ne etsin ya! Geri zekalı." dedi ve koluma vurdu. Sonra arkasına bakmadan sınıftan çıktı.

Lan çocuk yakışıklı ama bu niye takmıyor anlamadım. Ha, belki peşimde sürünsün psikolojisi yaratmaya çalışıyor. Seni akıllı bıdık Bade.

Ben de sırama oturduğumda zilin çalmasını beklemeye başladım. Ayağımı ritmik olarak yere vurmaya başladığımda sınıftan içeriye Batur ve bir arkadaşı daha geldi. Ayağım anında yaptığı şeyi bıraktı. Gözlerim 'izlemiyormuş gibi' yapmaya çalışarak Batur'u izliyordu. Beynim ise bu duruma bir son verin diyordu.

Batur, Ali'nin yanına eğilip bir şeyler dedikten sonra doğruldu.

"Kolay gelsin kanka!" dedi ve güldü sonra sınıftan çıktılar.

What the fuck was that nigga?

Şerefsiz güzel güldü.

❁

"...Sonra böyle sınıftan bir çıkışı var kanka, ne kadar güzel güldü piç!" Bu küçücük şeyi ballandıra ballandıra anlatıyordum.

Anlatımım bitince Bade, "Bana ne bundan?" diye sordu.

"Ali var içinde," Çok mantıklı bir sebep bulmuştum.

"O zaman sana ne bundan?"

"Batur da var," dedim ve gülümsedim.

"Ee bize ne bundan lan?"

"Aman! Sana da bir şey anlatılmıyor mal!" dedim ve kollarımı birbirine bağladım.

Sınıfa tarih hocası girdiğinde oturduğum yerde aşağı kayabildiğimce kaydım ve bileğimi yukarı kaldırdım.

"Kesin şunu!" dedikten sonra tırnağımla bileğimi çizmeye çalıştım.

Harbi beyinden sıkıntın var senin.

Ayağa yamuk yumuk bir şekilde kalktıktan sonra genel hoca-öğrenci selamlaşmasından sonra kendimi sıraya bıraktım.

"...İşte çocuklar düşman askerleri hurra karşıdan silahlarla gelirken bende çektim silahımı..."

Hocamız saçma sapan şeyi anlatırken ben öylece sırada en rahat biçimde oturuken, pozisyonumu değiştirip bacaklarımı olabildiğince uzatıp kafamı sıranın sırt dayama kısmına koydum. Tavanı izlerken kapı çaldı.

"Gel!" Sen gel demesen sanki gelmeyecek.

İçeriye adını yanlış hatırlamıyorsam Sude girmişti. Kapıyı yarım açık bırakıp hocaya birkaç kağıt imzalatıyordu. Biraz doğrulup kapıya baktım.

Bakmamla baston yutmuş gibi oturmam bir oldu. Bu Batur neden her yerden çıkıyordu? Musallatmı lan bu?

Bade kolumu dürtmeye başladı. Hayır hayır, hayvan gibi vurmaya başladı.

"Kanka, kanka,"

"Ne var?" dedim sessizce.

"Kanka," dedi ve güldü.

"Ne?"

"Ya kanka,"

"Lan ne var?" diye bağırdığımda tüm sınıf bize baktı. Tabi sınıfın dışındaki şahıslarda.

Elimi pardon manasında kaldırıp kafamı sıraya koydum.

"Kanka, seninki kapıda."

"Hadi canım! Bu gözlere can kurban anasını satayım. Nereden gördün?" diye söylendim.

"Gözlerimle gördüm."

"Hay o gözlerine..." Derin bir nefes aldım.

Kapı kapanma sesini duyunca bir rahatlama geldi ve kafamı sıradan kaldırdım.

"Ay sen niye kızardın kız?" Bak birde soruyor.

"Domatesim ben çünkü. Güneşe gelince kızarıyorum!" Bade bana 'sen ciddi olamazsın' bakışı attıktan sonra, "Acaba neden?" dedim gözlerimi büyütüp.

"Utandın mı?" Gülmeye ve kolumu tekrardan dürtmeye başladı.

Ellerimi açtım, "Ya sabır!" dedikten sonra derin bir nefes daha aldım. "He utandım, senin yüzünden!"

Bence okulun adını değiştirip 'Deliler Anadolu Lisesi' yapmalılardı. Ama beni dinleyen kim?

๑