rain 雨 | vmin

ب

Esmer olan, okul çıkışı annesiyle alışveriş yapmış, şimdi de durakta otobüs bekliyorlardı.

Ocak ayı insanlara veda etmiş Şubat, "Üzülmeyin kış henüz bitmedi daha ben varım." diyerek şiddetli soğuğuyla merhaba demişti şehre. Güneş batmış, evlerin ışıkları teker teker yanmaya başlamıştı. Başını gökyüzüne çevirip havayı içine çekti delikanlı. Istemsizce gözleri kapanmış, dudakları kıvrılmıştı.

"Sobalardan çıkan duman kokusu. Soğuk hava. Ve akşam. Anne, aşığım galiba ben bunlara."

Yanındaki kadın oğlunun bu haline gülüp, suratını ekşitti.

"Oğlum sen mazoşist falan mısın? Afedersin ama, götüm dondu burada."

Delikanlı annesinin argo konuşmasıyla gözlerini büyütüp ona bakarken kadın da yaramazca kaşlarını kaldırdı. Gülmeye başladılar.

Kalabalıklaşan topluluğun arasından durağa varan B26 otobüsüne binerken, Taehyung annesinin üstündeki kıyafetlerin bu soğuğa uygun olmadığını da farketti.

'Babam 1 aydır eve gelmemezlik yapmasaydı, aşık olduğu kadın da bu halde dışarı çıkmazdı.'

Kafasında babası hakkındaki acı anılar, aklına gelmek için birbiriyle kavga ediyordu.

Dediğim gibi Taehyung pek konuşmazdı. Tüm konuşmaları kendi benliğiyle olurdu.

Kafasındaki tartışmada galip gelen anı 'babasının evi terkettiği gün' oldu.

Adama artık tv izleyip, boş kavgalar etmekte yetmiyor olacak ki, kötü arkadaşlar edinip onlarla takılmaya başlamıştı. Annesi başta sessiz kalsa da babasının zamanla eve gelmemesi, yeni kavgalara yol açmıştı. En sonunda adam sıkılıp evi terketmişti. Tam 1 ay önce.

Moralinin bozulmasıyla kulaklığını takıp, buğulu camdan, loş ışıklar altındaki şehri izlemeye başladı.

ب ب ب ب ب

Müziğin sesine otobüsteki insanların sesi karışınca, kulaklığını kulağından çıkaran annesine baktı.

"Hani pazardan eve kadar poşetlerimi taşıyan çocuk vardı ya, hatırladın mı?"

Annesi gizli bilgi veriyormuş gibi oğlunun kulağına yaklaşmıştı. Taehyung hatırladığını belli edecek şekilde 'hmm'ladı.

"Işte o çocuk, bu çocuk. "

Kafasıyla sol tarafını işaret eden annesine hafif gülüp o tarafa baktı. Bakmasıyla, o küçük tebessümü de soldu.

"Deli." Istemsizce ona taktıkları lakap dökülmüştü dudaklarından.

"Tanıyor musun onu?" Heyecanlandı kadın. "Aynen, deli diyorlar. Ama çok iyi bir kişiliği var , bazen senden bile akıllı davranıyor. Birkaç kez konuşmuşluğumuz var, ordan biliyorum. "

Oğluna omuz atıp kıkırdadı. Sonra ikili iş çıkışı saatinden dolayı kalabalık olan otobüse rağmen, rahatça broşür dağıtan deliye baktılar. Yanında çoğu zaman taşıdığı pazar arabası başında da sıradan bir belediyenin dağıttığı, kırmızı renkli şapka vardı. Şapkasını saçlarını geriye atıp takmış olduğu için yüzü Taehyung'un ilk gördüğüne oranla daha açıktaydı. Fakat şapkanın ön kısmı gözlerini gizliyordu. Genç olan, hala dikkatle izliyordu deliyi. Annesi de oğlunun bakışlarından, deliyi tanıyor olabileceğini düşündü.

Kırmızı şapkalı çocuk kendilerine doğru gelmeye başlayınca istemsizce gerildi, delikanlı. Aklına onu ilk gördüğü gün geldi.

Kırmızı şapkalı broşürü annesine uzatırken Taehyung, bilerek yapmıyormuş gibi kafasını cama çevirdi. Annesi de deliyle sohbet etmeye başlamıştı. 'Çenesi düşük kadınım.'

Camdaki yansımadan deliyi izlerken, onun kendisine baktığını farketti. Deli'nin de kendisini tanıdığını hissetti.Annesi kolundan dürtünce haberi yokmuş gibi o tarafa döndü. Deli susmuş, elindeki broşürlere bakıyordu. Tanımış.

Annesi tam Jiminle oğlunu tanıştıracağı sırada küçük beden iyi akşamlar dileyip yanlarından uzaklaşmıştı.

ب ب ب ب ب

Taehyung, odasında herkesi zorlayan matematik sınavına çalışırken odanın kapısı açıldı.Giren babasıydı. Evet, dün pazardan eve döndüklerinde babası her zamanki koltuğunda oturmuş onları bekliyordu. Üstelik televizyon da açık değildi. Bu genç oğlanı mutlu etmişti. 'Baba- oğul' olmak için tekrar umutlanmıştı. Ve de mutlu bir aile olacakları için...

"Ders mi çalışıyorsun?"

Kolunu oğlunun omzuna atıp ne çalıştığına baktı.

Taehyung heyecanlandı. Babası onunla hiç böyle konuşmazdı.Sadece azarlardı durduk yere.

"Evet matematik sınavımız var, son senem olduğu için, oldukça zor seviyede. "

"Dünden beri çalışıyorsun zaten, gel biraz dışarı çıkalım, dinlenmiş olursun, kafan da dağılır ha?"

Oğlunun omuzlarına biraz masaj yapıp, kalkması için sırtını patpatladı.

Odadan çıkan adamın ardından şaşkın bir şekilde bakıyordu esmer çocuk. Gözleri doldu. Hemen annesine haber vermeliydi. Mutfağa koşup kocası ve oğlu için lezzetli yemekler yapan kadına, arkadan sımsıkı sarıldı. Çok mutluydu.

"Anne duydun mu? Babamla dışarı çıkacağız. Odama gelip benimle konuştu inanabiliyor musun?"

Genç kadın ilk önce şok olup ardından oğlunun sevincine ortak olup gülümsedi.

"Bu yaptığım yemekleri kim yiyecek o zaman?"

Üzülmüş gibi yaptı. Taehyung'un suratı tam düşecekken yanağına elini koyup okşadı.

"Geç kalacaksın, hadi git de hazırlan. "

Koşarak odasına giden oğlunun peşinden boş koridora baktı. Şu iki günde kocasındaki 180 derecedeki değişikliğin farkındaydı. Ve bundan duyduğu mutluluk bile onu tedirgin ediyordu.

ب ب ب ب ب

Evin hanımı kapıyı açtığında karşısında, arasındaki buzları eritmiş, kolunu oğlunun omzuna atmış bir baba oğul tablosu görmeyi beklemiyordu. Özellikle eşi, eve tekrar döndüğünden beri oldukça sessiz ve düşünceliydi. Şimdi böyle mutlu ve huzurlu olması hoşuna gitmişti.

Taehyung ise, sonunda mutlu olabilen ailesine iyi geceler dileyerek odasına geçti. Bir an önce yatağına yatıp, bu güzel günü baştan sona analiz etmek istiyordu.

Babası ilk önce kendisini sahile götürmüştü. Orda biraz yürüyüp sohbet ettikten sonra yemek için bir lokantaya geçmişlerdi. Ona derslerinin nasıl gittiğini, arkadaş ortamını ve hayallerini sormuştu. Yemek yiyip bunlardan konuşurlarken, babası tesadüfen bir arkadaşıyla karşılaşmıştı. Ardından o da sofralarına katılmıştı. Arkadaşı, Taehyung'a bana 'Lee Amca' diyebilirsin demişti.

Adam, babasıyla yaşıt görünüyordu biraz göbekli sakallı sürekli gevşek gevşek gülümseyen bir tipti. Taehyung'a göre.

Bay Lee ile de güzel sohbetler etmiş, ilk defa babasıyla bir ortamda rahat rahat istediğini konuşmuştu. Bunun mutluluğunu yaşıyordu.

ب ب ب ب ب

Ah, bu arada soylemeyi unuttum.

Sanıldığının aksine Bay Lee oraya tesadüfen gelmemişti.