rain 雨 | vmin

gülmek bulaşıcıdır'

Şubat ayının dünyayı terketmesine 1 hafta kalmış, bunun hüznüyle her yere dondurucu ayazıyla birlikte kar yağdırmıştı.

Bu ayazı hissederek, gözlerini üç günlük uykusuz gecenin ardından aralayan Taehyung, kendine geldiğinde uyumuş olabildiğine şaşırdı. Jiminle yatağa geçtiklerinde uyuyamacağını düşünerek pervane isimli kitabı eline almış onu incelenmişti. Jiminin aklına gelmesiyle başını yan tarafına çevirdi. Gördüğü boşluk onu rahatsız etti. Odasından çıkıp yüzünü yıkamadan direk mutfağa geçti.

Annesi sürekli ordan oraya hareket ederek büyük bir özveriyle kahvaltı sofrasını hazırlıyordu. Jimin'in yokluğunu hissetti delikanlı. O, evde değildi.

"Anne Jimin nerde?"

"Sana da günaydın oğlum. Ekmek almaya gitti."

Pişen domatesin üzerine yumurtaları kırarken cevap verdi genç kadın.

Ardından hala kendisine boş boş bakan uyku sersemi oğluyla konuşmaya devam etti.

"Üç gündür doğru dürüst uyuyamadın. Jimin uyuduğunu söylediğinde çok şaşırdım. Bu yüzden uyandırmak istemedim. Jimin de bizde kaldığı için mahçup hissettiğini ve ekmek almaya gitmek istediğini söyledi. "

Taehyung hiçbir şey söylemeden gözlerini ovarak lavaboya yüzünü yıkamaya gitti.

Geldiğinde işini bitirmiş bir şekilde masanın başında oturan kadının yanağına bir öpücük kondurup karşısına oturdu. Annesinin yüzünden bugün konuşulacak çok şey olduğunu anlıyordu. Kadın da bu tezini onaylarcasına tekrar konuşmaya başladı. Bu sefer biraz tedirgindi konuşurken.

"Dün çok düşündüm, yani her şeyin çözüme kavuşması belki aylar alır. O zamana kadar bu evde daha kaç gece uykusuz kalırsın kim bilir. En azından şu ilk zamanları evden uzakta geçirirsen belki atlatman senin için daha kolay olur. Uykuların daha az kaçar belki. Hem sınav dönemin iyice yaklaşıyor. Böyle giderse notların düşebilir. Düzenin bozulmasın diye 1 haftalık bu evden uzaklaşmamıza ne dersin?"

Taehyung annesinin konuşmasının çoğu yerinde onaylamıştı kadını. Fakat aklına takılan bir kısım vardı.

"Okula nasıl gideceğim , nerede kalacağız?"

Annesi gece her şeyi planlamış olmasının rahatlığıyla yanıtladı sorusunu.

"Ben teyzenlerde kalacağım. Kız kıza takılırız biraz. Ve sen uyanmadan önce Jiminle de bu konuyu paylaştım. O da hemen "Taehyung bizde kalabilir mi? dedi. "

Iyice düşündü delikanlı. Jimin iyi bir arkadaştı. Evi çok ilginçti. Ve en önemlisi yanında her şeyi bir süreliğine unutabiliyordu, bu da kabuslarını azaltıp kendisini uykunun kollarına bırakması için güzel bir yoldu.

Olumsuz bir yan bulamadı. Onaylanıp Jimin gelene kadar çantasını hazırlamak için odasına geçti.

ذ ذ ذ ذ ذ

Hafif yokuşlu dar ara sokağın tepesindeki, küçük mustakil eve ulaşmadan önce yol üstündeki bir markete girdiler.

Jimin kafasında Taehyung için hazırladığı güzel yemekler için gerekli olan malzemeleri alıp kasadan geçirirken Taehyung da birkaç abur cuburla bir paket sigarayı kasaya eklemişti.

Jimin adını bile duymadığı saçma markalı sigara paketinden gözlerini Taehyung'a çevirdi.

"Sen sigara içiyor muydun?" diye sordu.

"Bugün başladım."

Taehyung kısaca yanıtladı. Sanki karşısındaki annesiymis gibi gerilmişti esmer çocuk. Jiminin kızacağını hissediyordu. Fakat minik olan hiçbir şey söylemeden paketi alıp geri yerine koymuştu. Taehyung bu hareketine biraz sinirlendi. Kendisine karışmaya hakkı yoktu. Kafasını kaldırıp sinirle çocuğa söyleneceği sırada Jimin'in kasiyerin arkasındaki minik dolaptan isteyip eline aldığı, sık rastlanan kaliteli marka paketlerden birini gördü.