I love you, brother and sister [voltooid]

H5

Hallo leesertjes, (ook al zijn dat er echt weinig, boeit me niet XD) ik heb gelukkig het laatste deel terug gevonden op mijn pc. Er ging echt fout xd. Hopelijk vinden jullie het volgend deeltje wel leuk. Ik zeg wel wanneer je het liedje moet beluisteren voor meer gevoel. o ja hier is de link moest je het willen vinden op youtube. https://www.youtube.com/watch?v=YzSK4-mXUNE

POV  Harm

Ik liet een paar tranen vallen. Toen pakte zijn hand stevig vast en kneep erin, hard genoeg om het te voelen. Tot mijn verbazing kreeg ik een kneepje terug. Nu wist ik het zeker ik blijf bij hem tot hij wakker word.Het werd laat en iedereen verliet de kamer. De dokters vroegen of ik wilde bijven slapen. Natuurlijk zei ik ja, ik laat je nooit alleen.

De volgende dag

Ik werd wakker en zweette heel erg. Ik kwam net uit een erge droom. ( droom) ik stond op van het ziekenhuis bed en ging naast Link zitten. Opeens hoorde ik een piep van de machine. Ik was in paniek en drukte de rode knop in. Nog geen minuut later kwamen er al 4 dokters binnen. Ze hoorden ook de piep en 2 gingen meteen een machine halen. Ik moest aan de kant, want ze kwamen binnen en gaven Link met 2 platen (kweet niet hoe je het noemt) schokken. Maar het hielp niet. Ze zeiden na 15 keer proberen dat ze niet meer dan dat konden doen. En verlieten de kamer. Ik was gebroken, iemand die om mij gaf, de persoon die mij gelukkig maakte is nu dood. Ik liep naar buiten naar het park. Ik ging lopen waar ik Link voor het eerste zag. Zijn mooie lag, mooi gezicht zijn liefdevol karakter. Ik zal nooit meer iemand vinden die zo veel om me gaf. Een beetje verder zag ik de plaats waar ik viel en waar Link me hielp. Ik barste in huilen uit en ging op de grond zitten. Toen opeens zag ik Link voor me. Ik wilde hem knuffelen maar ik kon hem niet aanraken. Hij zei "Harm ik ben er nog, word wakker dit is een droom". voor ik iets kon zeggen verdween hij. Ik ging naar het dichtstbijzijnde bankje en probeerde te slapen. (einde droom) ik werd wakker en zag een witte muur boven me. Ik stond op en zag Link liggen. Voor de rest was er niemand. Ik pakte mijn gsm en zag dat het 5 uur was. Dan zette ik een liedje op(zet maar aan boven) ik begon zachtjes mee te zingen. 

Say something, I'm giving up on you.                      

    I'll be the one, if you want me to.

Anywhere I would've followed you.
Say something, I'm giving up on you.

And I am feeling so small.
It was over my head
I know nothing at all.

And I will stumble and fall.
I'm still learning to love
Just starting to crawl.

Say something, I'm giving up on you.
I'm sorry that I couldn't get to you.
Anywhere I would've followed you.
Say something, I'm giving up on you.

And I will swallow my pride.
You're the one that I love
And I'm saying goodbye.

Say something, I'm giving up on you.
And I'm sorry that I couldn't get to you.
And anywhere I would've followed you. Oh-oh-oh-oh
Say something, I'm giving up on you.

Say something, I'm giving up on you.

Say something..

Toen ik klaar was liet ik een paar tranen vallen en kuste hem zo'n 20 seconden. Ik ging weer op mijn bed zitten. Toen kwam de dokter binnen. Ze gingen Link onderzoeken dus ik moest op de gang wachten. Met pijn in mijn hard verliet ik de kamer. Ik zag een jongen zitten met zijn moeder. Hallo, zei ik. Ze zeiden hallo terug en ik ging zitten. De moeder vroeg: 'Mag ik vragen waarom jij hier zit'. "Wel ik zit hier voor mijn vriend, hij zat in een auto ongeluk en ligt in coma" zi ik. "En u " vroeg ik. "Wel mijn zoon heeft een speciale ziekte die alleen te redden valt als iemand bloed doneert alleen het moet o negatief zijn anders overleefd hij het niet en het moet binnen een week anders zal hij het ook niet overleven". Het deed me pijn om die moeder en die jongen zo te zien. Ik zei " Ik wil wel kijken welke bloedgroep ik heb". Haar gezicht klaarde op en ze zei: " echt, zou je dat willen doen". " Ja geen probleem" zei ik. "Dit is mijn nummer bel me als je het weet". "Zal ik doen" zei ik lief. Toen zei ze dat ze moest vertrekken. Nog geen 10 minuten later kwam er een dokter naar me toen en zei dat ik terug de kamer mocht binnen komen. Ik schrok, ik zag dat Link niet meer wit was, ik pakte zijn hand en hij gaf me 2 kneepjes. Ik was zo blij, dat ik hem een lange kus gaf. De dokter kwam binnen en ik vroeg bijna meteen of ik mijn bloedgroep kon testen. De dokter zei dat het goed was en ik ging mee naar een kamer waar ik moest liggen op een bed. Niet veel later had ik bloed geprikt en zeiden ze dat ze mij binnen 10 minuten konden vertellen welke bloedgroep ik had. Ik ging terug naar de kamer van Link en hield zijn hand vast. 10 minuten later kwam de dokter binnen." Ik kan je vertellen dat je bloedgroep o negatief hebt. Ik was zo blij en belde meteen de moeder op. "Hallo met wie spreek ik" vroeg ze. "Hallo u spreekt met Harm de jongen in het ziekenhuis die zijn bloedgroep ging testen"  zei ik. "En ik wilde u vertellen dat ik o negatief heb". Ik hoorde haar heel blij zijn en ze zei "oke ik kom er zo meteen aan". En ze legde af. Ik voelde me bij, bij dat ik iemand kon helpen die het nodig had. Niet veel later stond ze in dezelfde wachtkamer en ik kwam eraan. Ik vroeg een dokter te komen en ik vertelde het verhaal. Hij zij dat ik, nu kon mee komen om bloed te trekken. Nadat gebeurd was ging de jongen naar een operatie kamer en gingen ze hem het bloed toe dienen. Niet veel later toen ik buiten wachtte kwam de moeder naar me toe met een grote glimlach en zei ze dat uit de testen gebleken is dat de ziekte weg was en hij nu volledig kon herstellen. "Ik wil je zo bedanken dat je mijn zoon's zijn leven hebt gered. Ik zei : "geen probleem, ik kon het niet over mijn hard krijgen om niets te doen". "Ik zit in kamer 198, vertel me maar als uw zoon weer gezond is" zei ik lief. "Oke zal ik doen" zei ze. Ik liep terug naar de kamer van Link en kwam bij het bed zitten. Ik pakte zijn hand en fluisterde, vecht ervoor. Ik heb je nodig, ik kan niet zonder je, jij bent de reden dat ik gelukkig ben, dat het leeg gat in hart gevuld. Ik liet tranen vallen en zoende hem nog eens heel lang. Ik ging verdrietig weer op het bed zitten en keek een beetje op mijn gsm. 5 minuten later hoorde ik licht gekraak. Ik keek op en zag dat Link bewoog, eerst dacht ik dat ik droomde. Maar nee ik, dit is echt. Ik liep naar het bed toe en drukte op de rode knop. snel kwamen er dokters binnen. Ik zei in tranen van geluk, hij beweegt en niet zo'n beetje. De dokters onderzochten hem en gelukkig mocht ik blijven. Ik belde gelijk Nina en Jeremy op om hun het te vertellen. 

POV Link (voor dat Harm zong)

Ik voel spetters op mijn gezicht. Het is Harm, ik voel het. Ik liep vooruit het was overal woestijn, alleen maar woestijn. Ik bleef rennen tot ik opeens wat hoorde Say something, I'm giving up on you. Dat was het lied dat Harm me had laten horen. Ik luisterde hoe hij het zong. Na dat het gedaan was voelde ik zachte lippen op de mijne. "IK VECHT ER VOOR" riep ik. Ik bleef lopen en lopen tot ik opeens een zwart stuk vloer zag. Als ik goed keek zag ik een klein gaatje waar wit licht uit kwam. Ik begon te springen slaan en stompen tot er een barst in kwam. Ik hoorde opeens stemmen : " vecht niet link, jij verdiet het om dood te zijn". Ik draaide me om en zag mijn ouders. "Ik ga nooit stoppen, ik zal hier uit komen hoe dan ook" riep ik boos. " Jullie wilden me weg hebben en jullie kregen een auto ongeluk, karma noem ik dat. "ze bleven maar zeggen: " jij verdiet het om dood te zijn". Uiteindelijk kwam er geen barst meer in. Ik keek rond en zag een metalen schep. (vraag me niet waarom XD) Ik pakte hem op en sloeg op het zwarte, na 20 keer slaan kwam er een barst in. Er kwam wit licht uit. Ik bleef slaan tot het groot genoeg was om er door te gaan. voordat ik erig ging riep ik "IK VERDIEN HET NIET OM DOOD TE ZIJN EN GA WEG". Ik sprong erin en alles werd opeens zwart maar ik hoorde allemaal stemmen. Ik voelde ook mijn lichaam weer alleen het was zwaar. Ik hoorde Harm blij wat vertellen. Ik besefte me dat ik er bijna was. Ik probeerde mijn been op te heffen, dat lukte zo'n 5 seconden. Maar ik gaf niet op, ik probeerde alles te bewegen: armen, benen en rug. Toen ik daar lichte cotrole overhad probeerde ik mijn ogen. Dat was het moeilijkst. Ik probeerde maar het lukte de eerste 3 keren niet. Toen hoorde ik Harm zeggen je kan het Link, ik geloof in je en hij zoende me. Dat was genoeg om de kracht te vinden. Ik trok en trok en na de 10de keer lukte het 1 oog te openen. Niet veel later de andere, maar alles was nog wazig. Ik vocht er voor en uit het niets zag ik alles. Ik zag Harm huilend en blij tegelijk naar me kijken. Hij knuffelde me gelijk. Ik probeerde iets te zeggen maar dat ging niet. 

POV Harm 

nadat ik het Jer en Nina had verteld begon Link hevig te bewegen. Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik liep ernaartoe en fluisterde : " Link je kan het , ik geloof in je". Ik zoende hem. Toen opeens begon hij nog meer te bewegen. Ik zag dat hij zijn ogen probeerde te open. Na 10 keer hem te zien struggelen begon 1 oog te openen. Ik begon van blijschap te huilen. Toen opeens kwam Jer en Nina binnen. Ze zagen hem liggen en huilden van blijschap. Toen deed hij zijn 2 ogen open en zag me. Hij glimlachte en gaf hem een knuffel uit blijschap. Hij probeerde wat te zeggen maar had het moeilijk. Opeens hoorde ik wat dat leek op. Ik hou van je. Ik fluisterde ik hou ook van jou en gaf hem een lange zoen.

Omg dit was heel veel woorden ongeveer de 1860. Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden. Tot de volgende Later Later.