I love you, brother and sister [voltooid]

H6

POV Harm 

Ik hoorde nadat ik Link kuste geklop. ik liep naar de deur en zag de moeder staan met haar zoon. "Bedankt dat je mijn leven hebt gered" zei de jongen en gaf me een knuffel. "Geen probleem, ik wil je bedanken dat ik de keuze had nadat ik van je moeder hoorde dat je kon herstellen is mijn vriend uit coma gekomen en knuffelde hem. "Heb je een gsm" vroeg ik. Hij knikte en liet hem zien. "Hier is mijn nummer bel me maar als er iets is of als ik iets voor je kan doen" zei ik lief. "Dankje" zei hij. Hij gaf me een knuffel en liep naar zijn moeder om alles te vertellen. Dan liep hij terug en zei "ik moet gaan". Hij gaf me nog een dikke knuffel en knuffelde terug. Hij zijn ook nog eens "bedankt voor het redden van mijn leven"." Geen probleem" zei ik terug. Hij liep naar zijn moeder en zwaaide nog ik zwaaiden terug en ging terug naar binnen. Toen ik binnen keek Link me vragend aan. "Ik vertel je het wel als we weer thuis zijn" zei ik lachend. Ik gaf hem nog een lange zoen en hij fluisterde dat hij van me hield. Toen kwam de dokter binnen met de resultaten over Link. "Wel ik kan mededelen dat Link morgen naar huis mag" zei de dokter blij. Link keek zo gelukkig. "Bedankt" zei ik terug. Hij keek me blij aan en vertrok weer. "Je mag eindelijk weer naar huis" zei ik blij en gaf Link een kus. "Ik kan niet wachten om Jer en Nina te zien" zei Link. Nog geen 5 minuten kwamen Jer en Nina binnen. 

POV Link 

De dokter kwam binnen en zei dat ik naar huis mocht. Ik was zo blij. Toen hij weg was kwam Harm naar me toe en zei zachtjes : "je mag eindelijk naar huis". Ik kan niet wachten om Jer en NIna te zien. Nog geen 5 minuten later ging de deur open en zag Nina en Jer binnen lopen. "Link je bent wakker" zei Nina snikkend van blijschap. "Je hoeft niet te huilen" zei ik en gaf haar een knuffel. Daarna gaf ik Jer ook een knuffel. "O ja, ik mag morgen naar huis" zei ik lachent. "Yes" zeiden Nina en Jer tegelijk. Ze keken elkaar lachend aan. "Het was hard zonder jouw Link, we hebben je echt nodig" zei Nina. " Ik zal er altijd voor jullie zijn wat er ook gebeurt" zei ik blij. Ze keken me allebei bij aan. Daarna was het al 8 uur. "Wanneer kunnen we je ophalen" vroeg Jer. "Wel om 8 uur s'morgens mag ik het ziekenhuis" zei ik. "Tot morgen " zeiden ze en gaven me nog een knuffel. Toen ze vertrokken waren gaf Harm me een kus en zei " ik ga slapen tot morgen". "Tot morgen " zei ik en gaf hem een kus op zijn wang. Toen Ik Harm zag slapen begon ik ook te dromen over wat iedereen zei. Mijn ouders zeiden dat ik niets waard was, dat niemand me mocht. Maar ze hadden het mis. 

(volgende dag)

Ik kwam wakker en besefte me dat ik naar huis mocht. Ik kreeg meteen een blij gevoel. Toen zag ik dat Harm net wakker werd. Hij stond op en liep naar me toe. Hij fluisterde: " goeiemorgen Linkie. ik draaide me om en zei : goeiemorgen Harmpie. Hij gaf me een kus en ging op het bed zitten. "Hoe laat is het "vroeg ik. Hij pakte mijn gsm en keek. "Het is 7 uur 45" zei hij. We keken nog een beetje tv tot het 8 uur was. Mijn been was gelukkig al genoeg hersteld om te lopen maar mijn arm was net niet gebroken en moet wel in verband. Niet veel later kwam de dokter binnen en vroeg of ik klaar was om te vertrekken. Hij hielp me met aankleden en we ik ging opstaan. Het voelde gek maar het lukte. Toen kwamen Nina en jer naar boven. "Ik denk dat het wel gaat lukken" zei de dokter. "Ja bedankt voor uw hulp meneer" zei ik terug. "Geen probleem, het is mijn werk" zei hij en liep er vandoor. Harm en Jer onderstunen me en Nina deed toen we thuis waren de deur open en hielp me op de bank. "Wil je een film kijken" vroeg Jer. "is goed" zei ik. Nina haalde drank en chips en Jer zette mijn lievelings film op. Toen zaten we allemaal op de bank. Ik lag tegen Harm aan en hij sloeg een arm om me heen. We genoten van de Film maar daarna voelde ik me heel erg moe en viel in slaap tegen Harm die nog altijd een arm om heen had.

Dit was het weer een beetje kort vergeleken met de andere hoofdstukken maar toch zo'n 800 woorden. Later Later