I love you, brother and sister [voltooid]

H8

POV Nina

Ik werd wakker en besefte me dat het zaterdag was. IK ging vandaag naar de winkel voor een cadeau voor Jeremy. Ik stond op en maakte me klaar. Het was 9 uur 30 maar de winkel waar ik heen wilde is open tot vanmiddag. IK liep naar beneden en ging ontbijten niemand was wakker dus ik schreef een briefje dat ik vertrok. Daarna pakte ik mijn jas, sleutels en portemonnee. Gelukkig zat er nog geld in van mijn ouders. We hebben ook echt veel geld geërfd. Ik liep door naar de winkel. Het was een juwelierszaak. Ik kocht wat ik wilde en ging naar buiten. Het was een vriendschapsketting.  Het was gelukkig nog niet zo duur. Het staat voor onze vriendschap en onze broer en zus relatie. 

Ik liep terug met het doosje en ging door het park. Opeens hoorde ik voetstappen. IK keek rond maar zag niets. Ik liep een beetje zenuwachtig verder. Toen werd ik vanachter gegrepen. Ik viel achterover maar liep te veel naar achter en viel in een put. Gelukkig had de staat gisteren het water uitgehaald of ik was nu verdronken. De pesters van mijn klas kwamen kijken en zagen me. "Volgende keer een beetje beter opletten" zeiden ze en ze liepen lachend weg. Mijn been bloedde en zat onder de blauwe plekken. Ik probeerde met mijn zakdoek het bloed te stoppen. Niet veel later pakte ik mijn gsm. Ik had geen bereik dus ik keek rond en zag dat 1 steen een beetje uitstak waar ik op kon staan. Met alle macht klom ik met mijn 1e voet op de steen. Ik kreeg daar 1 streepje bereik. Ik probeerde te bellen naar Link maar dat lukte niet. Ik probeerde een sms te sturen naar Jeremy. Door het slechte bereik kwam dat maar 20 minuten later aan. Ik typte kom naar put in park HELP. Ik voelde me heel zwak opeens. Ik keek naar mijn been en het bloed kwam volledig door mijn zakdoek heen dus veel kon ik niet doen. IK schreeuwde om hulp maar niemand hoorde het. Ik zakte op de grond en het werd allemaal wazig. Ik kon nog net mijn ogen open houden en probeerde mijn zakdoek tegen mijn been te duwen voor zo lang dat hielp. Opeens werd alles zwart. Ik bleef het doosje vast houden. Niet veel later hoorde ik nog een stem mijn naam roepen in de verte maar daarna werd het stil. 

POV Jeremy

IK stond op en zat te ontbijten en zag het briefje liggen. Daarna zette ik mijn gsm aan en kreeg een berichtje. Er stond : kom naar put in park HELP. IK keek van wie het was en het was natuurlijk van Nina. Ik ging meteen weg het was in mijn trainingsbroek maar dat boeide me niet. Ik liep het park in en riep haar naam. Ik liep meteen naar de put maar zag niemand er bij staan. Ik hoorde opeens een licht gesnik. Ik keek naar de put en zag in het donker iets dat leek op een persoon. Het is Nina. Ik pakte meteen mijn mobiel en belde de politie. Ze kwamen heel snel maar ik zag dat ze niet meer bewoog. Ik belde gelijk ook 112 erna. De politie kwam en iemand met een touw ging naar beneden. Niet veel later kwam ze boven. Ze zat volledig in bloed. Ze had 1 doosje vast er stond op voor jer. Ik pakte het doosje maar maakte het niet open. Ze werd meteen in de ziekenwagen geladen en ik mocht mee. Het duurde niet lang of we waren er. ZE werd meteen naar een kamer gebracht en ik moest wachten. Het deel dat ik haat. Niet veel later zeiden ze dat ik mocht komen. Ik kwam de kamer in en zag haar liggen. De dokters zeiden dat ze in een lichte coma lag vanwege bloedverlies. IK bleef bij haar wat er ook gebeurde. Ik was benieuwd wat er in dat doosje zat maar het was voor mijn verjaardag dus dat deed ik niet. (zet liedje maar aan) Ik kon maar aan 1 liedje denken. En ik fluisterde het in haar oor. Gelukkig verloor ze geen bloed meer want ze was heel hard geraakt met die val. Ik ging even naar de wachtkamer. IK zag een vrouw zitten huilen. Ik vroeg waarom ze huilde. ZE zei dat haar zoon een infuus wilde doen omdat hij zo depressief was om dat hij gepest werd. "Zou ik mogen praten met uw zoon?" vroeg ik. "Het mag, hij zit in de kamer daar naast" zei ze en wees daar naar toe. Ik liep er naar toe en klopte op de deur. Hij zij " binnen" heel snikkend. Ik deed de deur open en hij zag me staan. "Ben ik al dood want ik zie gewoon Jeremy voor me" zei hij stil. "Je bent er nog" zei ik en kwam bij hem op het bed zitten. Ik kwam vaak in Link zijn video's dus hij kende me daarvan. "Ik heb gehoord dat je wilt een infuus doen" zei ik rustig. "Ja, ik ben klaar met het pesten en pijn hebben" zei hij snikkend. "Ik weet hoe het is om depressief te zijn en niet wetend wat ik moet doen, maar denk eens na. Je moeder is er kapot van en de rest van je familie doe ja alleen maar pijn. " zei ik zacht. IK gaf hem een knuffel. "Ik heb denkbeeldig in mijn hoofd een muur gebouwd en als iemand mij of mijn zus pijn deed versterkte ik die muur. Nu is hij van diamant, niemand komt er doorheen zonder mijn toestemming." zei ik. "Blijf daar aan denken, denk aan de mensen die van jouw houden, mensen die wel om je geven" zei ik. Hij keek me snikkend aan en zei "Dat de persoon die ik altijd wilde ontmoeten nu me komt vertellen hoe ik er moet mee omgaan" zei hij al wat blijer. "Jij, bent jij en niemand kan dat veranderen, niemand heeft iets te zeggen over hoe jij bent. Jij bent sterk en voor je zelf opkomen" zei ik. Hij kwam dichter en gaf me een knuffel en zei "Bedankt, voor je mooie woorden" zei hij met een glimlach. "Ik moet gaan maar voor dat ik dat doe, hier is mijn nummer. Als je nog eens iets kwijt wil kun je altijd appen" zei ik blij. Hij gaf me zijn telefoon en ik zette het erin ik zette ook gelijk zijn nummer erin. Ik gaf hem nog een knuffel en we liepen samen de kamer uit. Hij ging naar zijn moeder en vertelde alles. ZE kwam naar me toe en bedankte me om hem van zijn gedachten te laten veranderen. Ik zei blij " Geen probleem, ik moest het doen". Ik liep verder naar de kamer van Nina en zag dat ze begon te bewegen. IK kreeg tranen in mijn ogen en pakte haar hand vast. Toen begon ze haar ogen 1 voor 1 voorzichtig te openen. Ik gaf haar meteen een knuffel. Ik gaf het doosje en ze keek ernaar. "Ik heb het niet bekeken het was voor mijn verjaardag niet waar" zei ik met een glimlach. Ze keek me blij aan en knikte. Toen de dokters nog wat onderzoek deden mocht ze naar huis. We liepen naar huis en vertelden alles aan Link en Harm. 

Ok dit was weer het deelntie weer. Hopelijk was het leuk. Ik denk dat ik ga stoppen bij hoofdstuk 10. 

LATER LATER