Forbidden love - Julex (compleet)

Mam?

"Zeg alsjeblieft dat homo's verboden zijn op deze school." Vraagt een jongen, die ze allebei niet kennen. "Kom op, we gaan." Zegt Jules, die Alex met hem mee trekt. "Oh ja, ren maar gauw weg. Watjes!" Roept de jongen hen na. Alex zucht. "Geen zorgen, ik weet zeker dat na maandag, iedereen normaal doet." Verzekerd Jules hem. "Ik hoop het." Zucht Alex. "Ik hoop het."

--------------------------------

Het is weekend en alles is al geregeld voor het concert van de Ghost Rockers. Alles, op 1 ding na. Jules is echt blij voor Alex dat zijn ouders hem accepteren zoals hij is. Alex vertelde hem vrolijk dat zijn ouders eigenlijk totaal niet verbaasd reageerde. Ze zagen het al aankomen en vonden het totaal niet erg. Jules is daar uiteraard erg blij om. Hij weet namelijk als geen ander hoe het is als je ouders je niet accepteren. In zijn geval denkt zijn moeder dat het maar een 'fase' is. Het doet hem pijn dat ze niet kan inzien dat dit geen fase is, maar dat dit gewoon is zoals Jules is.

Alex weet hiervan en stelde daarom voor om zijn moeder uit te nodigen voor het concert. Iedereen is welkom. Misschien helpt dit haar ook om in te zien dat het Jules pijn doet dat zijn moeder hem niet accepteert zoals hij is. Eerst vond Jules het geen goed idee, maar nu hij er zo over nadacht vind hij het toch het proberen waard. Hij zou namelijk niet weten hoe hij anders zijn moeder zou moeten overhalen.

"Mam?" Vraagt Jules als hij de woonkamer binnen komt lopen. "Ja, lieverd?" Vraagt zijn moeder. Jules gaat naast zijn moeder zitten. "Ik wil je uitnodigen." Begint Jules. Zijn moeder kijkt hem vragend aan, benieuwd waar dit over gaat. "De Ghost Rockers geven maandag middag een gratis concert." Legt Jules uit. Hij is zenuwachtig en zijn moeder kan dat merken. "Een gratis concert? Zo populair zijn ze dus niet meer." Vindt zijn moeder, die niet echt veel zin heeft in een serieus gesprek. Altijd als Jules zenuwachtig word tijdens een gesprek, weet ze dat hij over iets gaat beginnen waar ze niet blij van word.

"Juist wel. Ze geven dit concert met als thema 'Stop Pesten'." Legt hij uit. "Dat is nobel van ze." Vindt zij moeder. Jules knikt. "Ze doen dit hoofdzakelijk voor mij en Alex, een lid van de Ghost Rockers." Vertelt Jules dan verder. Zijn moeder kijkt hem nu met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Waarom dat?" Wilt ze weten. "Mam, ik heb iets met Alex. Onze vrienden accepteren dit, maar niet iedereen. Pesten moet stoppen, vandaar dit concert. Ook word er tussen het concert door verteld door kinderen die gepest zijn of gepest worden. Hiermee hopen we het pesten te laten stoppen en ik zou het echt heel fijn vinden als jij ook komt." Legt Jules uit. Zijn moeder knikt.

"Wat wil je hiermee zeggen, Jules?" Vraagt ze dan. "Niets, hoezo?" Vraagt Jules, die niet begrijpt wat zijn moeder bedoeld. "Nou, nodigen de anderen ook hun ouders uit?" Vraagt ze dan. Jules begrijpt nu waar zijn moeder naartoe wil. "Nee, maar.." "Maar wat, Jules? Wil je soms beweren dat ik jou 'pest'?" Onderbreekt zijn moeder hem. "Wat? Nee mam, natuurlijk niet. Maar eerlijk is eerlijk, je accepteert me niet zoals ik ben." Vindt Jules. "Pardon?" Vraagt zijn moeder beledigd. "Het is zo, mam! Jij blijft maar zeggen dat dit een 'fase' is, maar dat is het niet! Dit is wie ik ben en ik had gehoopt je dat maandag te kunnen laten zien." Legt Jules uit.

Zijn moeder staat op. "Mam?" Vraagt Jules, op de hoop dat ze nog komt zitten. "Nee, Jules. Nu even niet." Zegt ze, terwijl ze weg loopt. Dit doet ze nou altijd. Jules achter laten, alsof hij de schuldige is. Jules krijgt er wel altijd een schuld gevoel van. Hij besluit ook maar niet erop terug te komen. Hij merkt wel of ze komt ja of nee. Waarschijnlijk word dat een nee. Jules zucht diep. Dit is lastig. Veel lastiger, dan iemand zou denken. Het doet ook veel meer pijn, dan iemand zich kan voorstellen.