ÇİFTÇİ

#2#

Ahırda,kucağıma aldığım yavru domuzla,karşımda domuzlara su veren birisini gördüm.Onun kız veya erkek olduğunu anlayamamıştım çünkü hasır şapkası yüzünü tamamen gizliyordu sanki.
Yabancıladığım kişi ayağa kalktı ve şapkasını çıkardı ve bana kibarca selam verdi.
Eğilmesine hiç gerek yoktu..
Göğüsleri..Onları...Açıkça görebiliyordum.
Başını kaldırdı ve gülümsedi.
"Merhaba!Ben Hyuuga Hinata."
Elini uzattı..Tutmam gerekiyordu sanırım..Gözlerimi alamıyordum..Askılı tişörtünün üzerinde geride kalan hafif nemli kolları,sıcaktan ıslanmış örgülü uzun saçları...
Uzun ve şekilli bronzlaşmış bacaklarını belli eden şortu..
Gördüğüm en güzel kız şu an karşımda bana elini uzatıyordu.
Çekinerek elimi uzattım.
Gülümseyen birisi olmadığım için tebessümünü karşılıksız bırakmak zorunda kaldım ama o bunu mazur görecek kadar nazik birisine benziyordu.
"Naruto..Adım bu.Şey..İnsanlarla pek ilişki kuramam Hinata.Bu yüzden seni ürküttüysem özür dile-"

"Hayır Naruto-kun!Domuzcuklarla ilgilenirken çok samimiydin~B-Ben iyi birisi olduğunu düşünüyorum."

Geri çekildim.
Yanakları kızarmış,gözlerini benden kaçırmaya başlamıştı.
''Um..Teşekkür ederim."

"S-Sonra..görüşmek üzere!"
Yanımdan koşarak geçti ve şapkasını düşürdü.

Hasır şapka ayaklarımın dibindeydi.
Onu yerden aldım.
Tanrım...Leş gibi dışkının üzerine düşmüştü.
"Ah..'"

.   .    .

Mutfak bölümünde bize verilen yumurtalarla ilgilenmeyi öğreteceklerdi ama..Ondan önce Tavukların altından yumurta almayı başarabilmem gerekiyordu.
Derin bir nefes aldım.Eldivenlerim hazır.
Ayakkabılarım hazır.
Ruhen..Hazır değilim..
Kapıyı yavaşça araladım ve içeri girdim.Neden burası bu kadar karanlıktı ki?
Yumuşak bir şeye baştığım anda midemin bulandığını hissettim.
"Burada kimse var-"
Ağzımda hissettiğim başka bir eldivenli el,beni susturdu.
"Shh!Onları uyandıracaksın."
Elini ağzımdan çektiği anda elinde sepeti ile bana tersleyen bakışları fark ettim.
"Eh..Sen kimdin'ttebayo?"
"Uchiha Sasuke!Adımı ne kadar çabuk unuttun.Her neyse..Sessiz olmalısın.Onları korkutursan asla yumurtaları alamazsın."

"Bunu nasıl yapacağım?"
"Beni izle~"

Sasuke,tavuğun önce sırtını sevdi daha sonra yavaşça elini hayvanın küvesinin içine yerleştirdi.
Yumurtayı alırken,Tavuku rahatsız etmemek için,ona biraz yem verdi.
Sepetine bir yumurta daha ekledikten sonra elini omzuma koydu.
''Yapabilirsin.Sadece gösterdiğim gibi yap.Bu tür işler sabır ister."

"Tamam.Deneyeceğim'ttebayo!"

Tavuğun yumuşacık tüylerine dokunmak çok mutluluk verici bir deneyimdi.
Taa ki..Civcivin birini yanlışlıkla ezene kadar.
Bu yüzden ceza almıştım.
Cezam,İneklerin..Dışkılarını temizlemek ve depoya 10 kova süt götürmekti.
Elimde cansız bir şekilde yatan küçük civciv için çok üzülmüştüm.Başarısız bir çiftçi olacaktım..Belki de hiçbir işi olmayan aylak birisi olurdum.Minicik bir cana yanlışlıkla kıymıştım.Ahır çok karanlıktı.Hayvanın önce ayağına bastım,sesinden korkunca da ayağım takıldı ve üzerine düşmüştüm.
Onu su deposunun hemen karşısındaki ağaçların oraya gömecektim.
Toprağı kazarken,kendime ettiğim sayısız küfür içimi karamsarlaştırmaya devam ediyordu.
Onu toprağa bırakmadan son bir kez avucuma aldım ve minik başını sevdim.
"Özür dilerim küçük civciv..Yaşayacak uzun bir hayatın vardı değil mi?Ben..Ruhunu aldım ve seni öldürdüm.Belki de büyüyüp sağlıklı bir tavuk olacak ve başka civcivler getirecektin dünyaya.."
Hiç beklemediğim bir şekilde...Ellerimde duran küçüğü ıslatan göz yaşlarıma şaşırdım.
"Ne..Ne yapmam gerekirdi?Kafam çok karışık!Bu hayat..Bana göre değil işte!"
Feryadım tüm yeşilliği sarsan bir deprem misali gibiydi kalbimde.
Civcivi gömdükten sonra beni affetmesi için dua okudum.
Gö yaşlarım yanaklarımı ıslatmış,burnum akmaya başlamıştı.
Kolumda bulunan elin sahibini görmek için arkamı döndüğümde,yüzümde bir mendil beklememiştim..
Hinata,yanaklarımdaki ıslaklığı temizlerken,dolan gözlerini saklayamamıştı..
Beni duymuş muydu?
O da civciv için dua ettikten sonra,bana temizlik ve taşıma işinde yardım etti.
İşlerimizi yaparken ikimizde tek kelime etmemiştik.
Ara vermek için biraz dinlenmeye karar verdik.
"Yüce bir kalbe sahipsin Naruto-kun.."

Elimde tuttuğum su şişesini sıktım.
"Neden..?"

"Bilinçli yapmadığını biliyordum.Ne kadar pişmanlık çektiğini de..Ama..Varlık ölümle sonuçlanmaz bunu biliyorsun.Her yokoluşun bir varoluşu vardır.Yoktan varolan dünya gibi.."

Ayağa kalktı ve ağaçların arkasında kucağında bir tilki yavrusyla çıktı.
"Bu Kura-chan.Aslında adı Kurama...Sevmek ister misin?Onu bulduğumda açlıktan ve soğuktan ölecekti.."

"A-Ama..Buna emin misin Hinata?Olanlardan sonra?"

Hinata olumlu anlamda başını salladı ve evcilleştirdiği yavru tilkiyi kucağıma bıraktı.
Tüyleri yumuşacıktı.Kederim ve hüznüm,Hasır şapkalı kızla son bulmuştu sanki...