Part 6

16 5 0
                                    

Το ταξί μας αφήνει μπροστά από το ξενοδοχείο, αφού βγω από το αυτοκίνητο και βγάλω και την Όλια η οποία τραγουδάει και τσιρίζει σαν τρελή, μπαίνουμε στο ξενοδοχείο και ανεβαίνουμε στο δωμάτιο μας.
Αφήνω απαλά την Όλια, που έχει μισοκοιμηθεί στον ώμο μου, στο κρεβάτι και την σκεπαζω.
Κοιτάζω το ρολόι. Η ώρα είναι σχεδόν τρεις μάλλον πρέπει να κοιμηθώ.
Αφού φορέσω τις χνουδοτές μου πιτζάμες και πλύνω τα δόντια μου, ξαπλώνω να κοιμηθώ.

Το ξυπνητήρι χτυπάει σαν τρελό, το κλείνω και σηκώνομαι να πλυθω και να ετοιμαστώ. Έχοντας βάλει την στολή μου και έχοντας ξυπνήσει την Όλια μετά από τεράστιες προσπάθειες, κατεβαίνω στον ημιόροφο για πρωινό.
Μπαίνω στην αίθουσα και αυτό που αντικρίζω με κάνει χαρούμενη, ένας τεράστιος μπουφές ξεδιπλώνεται μπροστά μου με εκατοντάδες λιχουδιές, αλλά δυστυχώς εγώ πρέπει να τραφώ υγιεινά.
Παίρνω ένα πιάτο και το γεμίζω με φρυγανιές και μαρμελάδα, αυτό είναι το πρωινό μου για σήμερα.

Βγαίνοντας από την αίθουσα βλέπω την Όλια να τρέχει αλαφιασμενη προς εμένα. "Τι έγινε; Άργησες πολύ, δεν θα φας;" "Αχ τι λες για φαγητό είμαστε τώρα; Πρέπει να βιαστούμε"
Φτάνουμε στο λεωφορείο λαχανιασμενες όπου μας περιμένουν τα υπόλοιπα κορίτσια και ο προπονητής μας.
"Μπα θυμηθηκατε ότι έχετε αγώνες σήμερα;" "Συγγνώμη, δεν θα επαναληφθεί, εξάλλου εγώ φταίω και καθυστερησα την Κωνσταντίνα" "Τέλος πάντων, μπείτε όλοι στο λεωφορείο να φύγουμε!"

Με το σφύριγμα του προπονητή μας μπήκαμε στο γήπεδο όπου μας υποδέχτηκαν με ένα θερμό χειροκρότημα κυρίως οι Έλληνες και λέγοντας διαφορά συνθήματα.
Έχοντας πει και οι δύο ομάδες τον Εθνικό τους ύμνο παίρνουμε θέση για την έναρξη του παιχνιδιού.

Παίρνω την μπάλα στα χέρια μου ώστε να κάνω σέρβις. Καθώς πετάω την μπάλα στον αέρα το μάτι μου πέφτει στα αγόρια που κάθονται στο κοινό και συγκεκριμένα πάνω στον Louis ο οποίος με κοιτάει κάπως επίμονα.. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να τους ξανα δω.

Ο αγώνας τελειώνει και μπαίνουμε στα αποδυτήρια πανηγυριζοντας για την νίκη μας. Αλλάζω γρήγορα και μόλις ανοίγω την πόρτα πέφτω πάνω στον Harry.
"Γεια σου."  "Γεια" Απαντάω ντροπαλά.
"Πρώτα από όλα συγχαρητήρια για την νίκη"  "Ευχαριστώ πολύ!"
"Και δεύτερον θα ήθελα να καλέσω εσένα και την φίλη σου σήμερα το βράδυ για ποτό μαζί με τα αγόρια, αν βέβαια δεν είστε κουρασμένες"
"Έχουμε ώρες μέχρι το βράδυ για να ξεκουραστούμε, θα ρωτήσω βέβαια και την Όλια αν και είμαι σίγουρη ότι θα συμφωνήσει" Γελάει και μετά τον βλέπω να χάνεται μέσα στο πλήθος.
******************

Γειά σας!! Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο!!😊

Please vote ☆  and comment  💬

See you soon👀

All the love💕

Αναγκαστικά μαζί Where stories live. Discover now