Çok Karışık

Tanışma

Çok cesurum ya da çok korkağım diyemezdim. Ama bu bakışlar beni ürkütmek için yeterliydi. Ani bir refleksle hemen kolumu Suki'nin omzundan çektim. Riko'yla vakit geçirdikçe beni şaşırtmaya devam ediyordu. Hem ben onunla Suki'nin arasında bir şeyler olduğunu ve Riko'nun bu kadar kıskanç olacağını nerden bilebirdim ki?

Yan tarafımda muhabbet tüm hararetiyle devam ediyordu ama ben dalgın bir şekilde o anı düşünüyordum. Tamam kabul eğer yeterince dikkatliyseniz okul çok ilginç bir yer haline gelebilir.

Ben bunları düşünürken(düşünme kotamı doldurdum) zil çaldı. Sisa ve Suki sınıflarına gitmek için ayağa kalmışlardı. Tam o anda bir tezcanlılıkla Sisa'yı yanağından öptüm. Sisa zaten buna alışıktı.

-Sonra görüşürüz

-Sonra görüşürüz, iyi dersler

dediler ve sınıftan çıktılar. Evet şuan kader anı gibi bir şeydi. Riko'yla yalnız kalmıştık. Sonuçta aramızda çok sıkı bağlar yoktu ve bu bağları iyi gevşetmek de çok anlamsız olurdu. Çok vakit kaybetmeden lafa girdim.

-Riko, ben yanlış bir şey yaptıysam özür dilerim.

-Aslında önemli değil diyemeyeceğim çünkü önemli. Yani tam olarak ona karşı hissettiklerim konusunda pek emin olmasam da bir şey hissettiğimi biliyorum.

-Peki aklını karıştıran şey nedir?

-Şey daha her şeyi öğrenecek kadar yakın değilsin.

-Aaa tamam. Aslında benimle bu kadar konuşman bile bir ilerleme.

-Kim bilir belki ileride daha çok konuşuruz.

-Şaka mı yapıyorsun? Yan yana oturuyoruz ve derslerde çok da eğlendiğim söylenemez

Tam bu konuşmanın ardından onunda gülümseyeceğini düşündüğüm anda hoca geldi ve bir anda dikkatim hocaya kaydı. Evet evet Riko'nun mimikleri benim için hala yok gibiydiler.

Aslında Riko'nun emin olamamasının nedenini mimiklerinden daha çok merak ediyordum.Birazdan zaten zil çalardı. Sonunda okulun ilk günü sona erecekti. Daha ilk günden yaşadıklarımı düşününce az da olsa bu yıl sıkılmayacağıma inandım.