I Don't do Love

Το αστέρι μου {11}

"Λοιπόν,... τι θα γίνει τώρα?" Ρώτησε η μαμά

"Τίποτα, όλα θα είναι όπως πριν" είπε ο Αντώνης

"Ναι σίγουρα" μουρμούρισα

"Τι είπες?" Ρώτησε η μαμά

"Τίποτα" είπα, κάθησα στον καναπέ και άρχισα να κοιτάω την κλειστή τηλεόραση

Μετά από λίγο την άνοιξα αλλά εφόσον δεν είχε καμία καλή εκπομπή την έκλεισα πάλι

Σηκώθηκα και έφυγα από το σπίτι χωρίς δεύτερη κουβέντα

Άρχισα να περπατάω προς το στενό που γνώρισα την Σκιά, μέχρι που πέρασα μπροστά από ένα κομμωτήριο

Το σκέφτηκα λίγο και μπήκα μέσα. Προχώρησα και σταμάτησα στο γραφείο που βρισκόταν μια κυρία με μοβ μαλλιά

"Γειά σας" είπα

"Γειά σας"

"Μια ερώτηση θα ήθελα να κάνω, μέχρι τι ώρα μένετε ανοιχτά?"

"Μέχρι τις 10 το βράδυ" μου είπε

"Ευχαριστώ" της είπα και έφυγα

Μόλις βγήκα κοίταξα τις τιμές και συννέχισα να περπατάω για να φτάσω στο στενό

Μέσα σε λίγα λεπτά είχα φτάσει και κάθησα στο πάτωμα κοιτώντας τον τοίχο απέναντι

Έτσι όπως μελετούσα τον τοίχο είδα έναν παλιό σωλήνα που έφτανε μέχρι την σκεπή. Δίστασα στην αρχή, αλλά μετά σηκώθηκα και πήγα και στάθηκα μπροστά του

Έπιασα τα μεταλλικά εξαρτήματα του σωλήνα και σιγά σιγά ανέβηκα μέχρι να φτάσω την στέγη

Έφτασα πάνω και κάθησα, στηρίζοντας την πλάτη μου σε μια παλιά καμινάδα

Κάθησα εκεί για αρκετή ώρα μέχρι που μου τηλεφώνησε η μαμά

"Ναι?" Απάντησα

"Αλεξία που είσαι?" Άκουσα την φωνή της

"Έξω, γιατί?"

"Θα φάμε όλοι μαζί έξω"

"Καλά και?"

"Ξεκινάμε από το σπίτι τώρα, έλα να μας βρεις στο Λιστόν"

"Καλά" είπα και έκλεισα το κινητό

Κατέβηκα προσεκτικά από την στέγη, αλλά όταν ξεκίνησα να πηγαίνω έπεσα πάνω σε κάποιον

"Συγνώμη, δεν το ήθελα" είπα και σήκωσα το κεφάλι για να δω πάνω σε ποιον έπεσα

"Δεν πειράζει, σε συγχωρώ" μου είπε με ένα στραβό χαμόγελο