I Don't do Love

Πολεμικές τέχνες {5}

Στις 6.00 πήγα στο δωμάτιο του Πέτρου όπως μου είπε. Η πόρτα του ήταν κλειστή και έτσι χτύπησα. Δεν μου απάντησε και σαν σωστή μικρή αδερφή άρχισα να φωνάζω

"Πέτρο άνοιξε την πόρτα!" Άρχισα να φωνάζω

"Πέτρο!!!!! Άνοιξε σου λέω!!"

Δεν μου άνοιξε και συννέχιζα να χτυπάω με δύναμη την πόρτα

"Ανοίγω εγώ" Ακούω μια φωνή από μέσα

Έχει γούστο

Εκεί που πήγα να ξαναχτυπήσω ανοίγει η πρόταση και βλέπω έναν Σάββα γυμνό, με μια πετσέτα δεμένη στη μέση του. Οι κοιλιακοί του ήταν εκτεθειμένοι και εγώ είχα μείνει να τους κοιτάω σαν χαζή

"Σου αρέσει αυτό που βλέπεις?" Με ρώτησε

"Σκάσε βλάκα" του είπα και μπήκα στο δωμάτιο

"Πού πας ρε?!"

"Στο δωμάτιο του αδερφού μου! Εσύ που λες?"

"Και ποιος σου έδωσε την άδεια?"

"Εγώ" λέει ο Πέτρος και εμφανίζεται με μια βερμούδα και ένα φανελάκι

"Μπα εσύ είσαι ντυμένος?" Λέω με ειρωνεία

"Ναι" είπε

"Λοιπόν μικρή, γιατί είσαι εδώ?" Ρωτάει ο Σάββας και ξαπλώνει σε έναν καναπέ λίγο πιο δίπλα

"Θα δεις" του λέω και του κλείνω το μάτι

"Την λατρεύω αυτήν!" Λέει στον αδερφό μου και ξαναμπαίνει στο μπάνιο

"Γιατί είναι αυτός με την πετσέτα?"

"Ε..., δεν ξέρω τι να απαντήσω σε αυτό" είπε με ένα γελάκι στο τέλος

"Ξεκινάμε?" Ρώτησα

"Ναι" μου είπε

Το πρώτο μάθημα ήταν αρκετά δύσκολο και με δάσκαλο τον Πέτρο ήταν ακόμα πιο δύσκολο αλλά ήμουν διατεθημένη να τα δώσω όλα για να μάθω να κάνω ότι κάνει αυτός και έτσι δεν δίστασα να κάνω ότι μου έλεγε

Ξαφνικά εκεί που προσπαθούσα να εκτελέσω μια κίνηση άρχισε να σχολιάζει ο Σάββας

"ΧΑ πολύ καλό!" Είπε γελώντας

"Σκάσε!" Του είπα

"Γιατί ήταν τόσο καλό!" Είπε και συνέχισε να γελάει

"Σάββα σταμάτα!" Του είπα με παράπονο

Εκείνος σηκώθηκε και ήρθε μπροστά μου

"Δεν νομίζω ότι θα σταματήσω" μου είπε και μου χαμογέλασε

Τότε ήταν που παρατήρησα τα λακάκια που είχε. Το χαμόγελό του ήταν τόσο τέλειο και αυτά τα λακάκια το έκαναν ακόμα πιο τέλειο. Τα μάτια του ήταν τόσο υπέροχα από κοντά και μπορούσες να δεις την χαρά μέσα τους ενώ στα δικά μου έβλεπες μόνο σκοτάδι όσο και αν προσπαθούσα να το κρύψω.