Σάρα {14}

90 9 2
                                    

Πλευρά Σκιάς

(Πυροβολισμός)

Μετά από αυτό δεν θυμάμαι και πολλά, το μόνο που ξέρω είναι ότι πριν με πυροβολήσει είδα εκείνη

Όταν ξύπνησα πονούσα παντού και πιο πολύ στο χέρι όπου και με πέτυχε η σφαίρα. Μόλις συνήλθα κοίταξα τον χώρο γύρω μου. Δεν ήξερα που βρισκόμουν αλλά ήμουν σίγουρος ότι ήμουν σε κάποιο παλιό κτήριο. Τα χέρια μου ήταν δεμένα σε μια καρέκλα. Ήταν ακόμα βράδυ και το σπίτι μύριζε μούχλα

Μόλις γύρισα το κεφάλι μου είδα στην διπλανή καρέκλα δεμένη την Αλεξία. Ήταν ακόμα αναίσθητη

"Άλεξ?" Ρώτησα αλλά δεν απάντησε

"Άλεξ ξύπνα!" Ειπα πιο δυνατά αλλά και πάλι τίποτα

"Άλεξ!" Φώναξα και τότε ξύπνησε

Τα μάτια της ήταν κόκκινα και είχε μελανιές σε διάφορα μέρη των χεριών της

"Ty?" Με ρώτησε

"Καλά είσαι?" Της είπα εγώ

"Πού είμαστε? Τι είν-" αλλά σταμάτησε και κοίταξε το χέρι μου

Το αίμα από την πληγή είχε βάψει κόκκινο το μανική της μπλούζας μου ενώ το πρόσωπό μου ήταν καλυμμένο από μελανιές και επιφανειακές πληγές

"Ty..." μου είπε γλυκά

"Καλά είμαι" της είπα για να την ηρεμήσω

"Όχι δεν είσαι, είσαι χάλια" μου είπε

"Ευχαριστώ, αυτό ειναι κάτι που κάθε αγόρι θέλει να ακούσει" είπα και της ξέφυγε ένα γέλιο

"Πες τώρα, είσαι καλά?"

"Καλά είμαι Άλεξ" της είπα "Τι έκανες εκεί?" Συννέχισα

"Μου το έκλεισες χωρίς να μου πεις τίποτα, έτσι σε βρήκα και σε ακολούθησα"

"Πώς με βρήκες?"

"Είναι πολλά που δεν ξέρεις για εμένα Ty"

"Άκου, εδώ θα με λες μόνο Σκιά"

"Γιατί?"

"Δεν είναι ώρα τώρα"

"Πώς κατέληξε η κατάσταση την τελευταία φορά που μου το είπες αυτό?"

"Άκου Άλεξ, θα σου πω, απλά όχι εδώ και όχι τώρα"

"Καλά"

Εκείνη την στιγμή άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Dave

"Πώς περνάτε?" Μας ρώτησε

"Τι θέλεις Dave?" Τον ρώτησα

"Τα πράγματά μου"

I Don't do Love Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang