Shy and Casanova (completed )

Chapter 43

**James Axel POV ***

Its been a long week mula ng nawala sa buhay namin si Eurica.  Nawala siya nang hindi ko man lang nasabi sa kanya na mahal ko siya

Sa araw-araw na nakikita ko siya sa tabing bahay ay napapangiti ako at sapat na iyon kahit hindi naging kami

Tanggap ko na hindi maging kami at talagang walang salitang "kami" ngunit ang tuluyan siyang mawala sa mundo? Unfair naman yun! Masakit yun! Hindi makatarungan.

Simula noong nawala na siya ay hindi na ako unuuwi sa bahay at minsan ay nag tatampo sila Mommy at Daddy dahil kung kailan daw sila unuwi ng Pilipinas ay saka pa daw ako hindi umuuwi ng bahay

Kaya sinabi ko sa kanila ang dahilan at naintindihan naman nila ako. Nasa condo lang ako nag lalage gusto ko sana ng tahimik na buhay pero parang hindi ako papatahimikin. Gaya nalang ng doorbell, kanina pa iyon umiingay

Sana hindi nalang nag tagpo ang mga mundo namin. I stand and walk towards my door!

"What?" I'm asking with a no reaction

"What what! Kanina pa ako pindon ng pindot dito sa doorbell mo and then you didn't open! My God James Axel i don't know what to do!" Aba galit pa siya. Tsk parang siya lang yung may ari ng condo na ito Kung makapasok wagas

"I don't like you! I mean i don't love you!" I said it in a sarcasms way

"Yeah i know so please don't always remind me of that thing dahil hindin rin ako masasaktan dahil hindi rin kita mahal. Okay! Its just I'm here to grant kuya Deo's request to Cheer you up. Broken hearted ka raw kasi eh" nilapag niya ang dala niyang pagkain sa misa at lumingon sa akin

"What!" Galit kong tanong kasi she check me all over me. From head to toe

"Ayos ka naman eh, so alis na ako! Bye, take care. Don't worry start from now on i won't bother you anymore! And then she smiled in a sweetest way. Lumabas siya without turning her back to me

Parang iniwan ulit ako sa ikalawang pag kakataon. Sinundan ko siya para habulin

"Kyra!" Its to late for me to stop shouting dahil nagawa ko na. To my surprise may kasama siyang ibang lalaki at nag hihintay lang pala ito sa labas     "ahhh. Kaya pala nag mamadali ka at kaya pala hindi mo man lang ako kinukulit para mag stay ka dahil may kasama ka. Hmmm, okay enjoy your day"
Bumalik ako sa loob kinuha ang dala niyang pagkain at tinapon sa basurahan

I walk in to the shower, gusto kong maligo at umalis. I want to go somewhere.

Pagkatapos kong maligo at mag bihis ay agad akong bumaba at nah drive papunta sa kanya.

I buy Flowers first, dahil alan kong gusto niya ito.

Pag dating ko agad akong bumaba at binigay sa kanya ang bulaklak.

"Its so peaceful in here diba? Walang maingay, walang magulo. Walang nag papasakit sa ulo mo! Are you happy or lonely?

*no answer *

Malungkot ba dito? Maginaw dito kapag gabi!

*still no answer *

Ang sakit. Ang sakit sakit, yung gusto mo siyang kausapin pero hindi ka niya sinasagot

"Galit ka ba sa akin? Sorry huh wala ako sa tabi mo noong kailangan mo ako" mu tears fail down to my face hinawakan ko ang malamig na simentong may naka ukit na "Eurica Iye Gray"

Napalakas ang iyak ko. Until now hindi ko parin tanggap na wala na siya.

"Kahit kailan talaga hindi ka fair. Alam mo ba yun! Hindi mo nga napansin na mahal kita, iniwan mo pa ako. A-ang sama mo talaga!"