Kiralık Ruhlar (TAMAMLANDI!)

16. Bölüm

Ethan bir eliyle sargılı elini tutmuş koridorda yürüyordu. Birinin onu durdurması ile kafasını kaldırdı. Bu Avery idi.

"Rahatsız etmek istemezdim ama...Mackenzie'yi ortada göremedim. Belki sen nerede olduğunu biliyorsundur diye düşündüm." Dedi sesinde bir korkaklık vardı. Ethan gözlerini devirdi. Kızın ondan korktuğunu hissediyordu.

"En son ağabeyi ile konuşacaktı. Ondan sonra onu görmedim." Dedikten sonra bir süre ona baktıktan sonra yürümeye devam etmişti. Avery arkasından ona baktı. Mac'in başının belada olduğunu düşünüyordu.

Ethan koridoru döndüğünde zil çalmıştı. Bir elini duvara koyduktan sonra etrafına bakındı. Kendini iyi hissetmiyordu. Omzuna asılı olan çantasını yere attı ve duvara dayanarak yavaşça yere kaydı. Nefes nefeseydi.

"Hayır!" Dedi kendini sıkarak.
"Lütfen! Lütfen şimdi değil. Bunu yapamazsın." Acı çekercesine inlemişti. Teresa onun yerine geçiyordu. Tırnaklarını duvara sürttükten sonra gözlerini sımsıkı kapatmıştı. Tam bağırmak için ağzını açmıştı ki geri kapattı. Gözlerini açarak etrafına bakındıktan sonra hızla ayağa kalkmıştı.

"Demek o meşhur okul burası!"

Yerdeki çantayı alarak koridorda ilerlemeye başladı. Bir yandan eliyle bir yerlere dokunuyor bir yandan da algılamaya çalışıyordu. Teresa ilk defa Ethan okulda iken bedenine geçmişti ve bu onun garibine gidiyordu. Yürümeye devam etti. Duvardaki asılı panonun önüne geldiğinde durmuştu. Parmaklarını üzerindeki resimlerde gezdirdi.

"Vay canına! Keşke biraz daha süslü olsaymış." Dedi ve etrafına bakındı. Arkasına döndüğünde gözüne resim sınıfı takılmıştı. Kendi kendine güldü ve birkaç boya ile fırça almak için oraya ilerledi.

***

Mac, Jordan gittiğinden beri arka bahçede bulunan bankta oturuyor ve kitaplarını kurcalıyordu. Ethan'ın durumunu bir an önce öğrenmeli ve bir tedaviye başlamalıydı. Neredeyse yarım saattir dizinin üzerindeki kitabın sayfalarını karıştırıyordu. Bir şey bulamayacağını anladığında kitabı kapatarak yere fırlattı ve elleriyle yüzünü kapattı. Bir süre öyle kalmıştı.

"Mac?"

Birinin ona seslenmesi ile kafasını kaldırdı. Hemen ayağa kalktı.

"Sen iyi misin?" Diye sormuştu Avery yerdeki kitabı alıp bakarken.

"Bu nedir? Bunu mu okuyordun?"

"O benim ağabeyimin. O bir psikologtur. Sabahki yaşanan olay yüzünden okula geldiğinde bunu çantama koymam için vermişti. Geri vermeyi unutmuşum. Bende biraz kurcalayım dedim." Dedi ve uzatılan kitabı eline alarak çantasına koydu.

"Burada ne arıyorsun?"

"Seni bulmaya çalışıyordum. Olaydan sonra gözükmedin. İyi olup olmadığını merak etmiştim."

"Ben iyiyim...sadece biraz sinirlerim bozuktu. Bu şakayı da pek kaldıramadım."

"Ama şaka Ethan'a yapılmıştı Mac..sana değil."

"Ne önemi var ki? Bu onun haddine düşen bir şey miydi? Elimde olsa daha neler yapardım. O an sadece bunları yapabildim."

"Dinle Mac! Ethan'a karşı bir tutumun var. Bunu biliyorum ama o çocuktan uzak durmalısın. Yoksa.."

"Yoksa ne?" Diye sorduğunda Avery derin bir nefes almıştı.

"Yoksa sonunda canı sıkılan taraf sen olursun...Nick'in bir şeyin peşini bırakacağını sanıyorsan yanılıyorsun. Senin adını da Ethan'ın ki gibi kirletecektir."