Wat kan jij mij nou nog schelen,
Ik wil niets meer met je delen.
Niet groot en ook niet klein,
Wat een zorg zal mij dat zijn.
Jij kan niets, ik kan me goed bedwingen,
Jij kan niets, ik kan fantastisch zingen.
Jij bent niets, ik wordt uitgenodigd in elke zaal,
Jij bent niets, ik ben het best van allemaal.
Jij kan me irriteren,
Dus je moet me één ding zweren.
Volg me niet meer overal,
En zorg zeker niet dat ik val.
Want als ik val dan wordt ik kleiner,
Als ik val dan wordt ik fijner.
Minder hard en minder koud,
Misschien is er dan wel iemand die van me houdt.
Wat kan jij mij nou nog schelen,
Ik wil niets meer met je delen.
Niet groot en ook niet klein,
Wat een zorg zal mij dat zijn.
Ik kan je maar niet verstoten,
Dat heeft mij zeer verdroten.
Jij bent toch een groot deel van mij,
En dan maakt mij meteen een stuk minder blij.
Want van mezelf ben ik helemaal niet zo cool,
Eigenlijk ben ik heel erg stom, als je snapt wat ik bedoel.
Ik ben erg lelijk en heel klein,
Maar wat een zorg zal jou dat zijn.
Door: Sophie E.M. Ellens
copyright 2014
JE LEEST
Mijn gedichten
شِعرDit wordt een verzameling van (bijna) alle gedichten die ik ooit schrijf of geschreven heb. groetjes mij