Er is een meisje op de aarde,
Zo klein en heel alleen.
Die echt niemand evenaarde,
Met niemand om d'r heen.
Maar op een morgen om een uur of negen,
Begon zij te zingen.
Midden in de regen,
Ze was echt niet te bedwingen.
Haar stem weerklonk over de aarde,
Haar noten zonken in de grond.
Er was niemand die haar evenaarde,
En ze danste in het rond.
Geluk is niet iets wat men kan kopen,
Geluk is iets wat je kunt krijgen.
Je kunt er wel op hopen,
Maar niet erover zwijgen.
Door: Sophie E.M. Ellens
copyright 2014
JE LEEST
Mijn gedichten
PoetryDit wordt een verzameling van (bijna) alle gedichten die ik ooit schrijf of geschreven heb. groetjes mij
