Een bloemetje in de wei,
Keek al een lange tijd niet zo blij.
Als je vraagt: "Wat is er loos?"
Dan antwoordt 'ie: "Ach, tis gewoon m'n leven. dat is hopeloos."
Hij vertelt dan verder: "Er staan meer dan duizend bloemen in deze wei,"
"Net als ik, wit met geel."
"Wie kijkt er dan nog om naar mij?"
"Tis daarom dat ik mij zo verveel."
"Als de grasmaair ons om komt maaien,"
"Als we allemaal weggehaald worden en geen bloemetje meer bestaat."
"Dan komt de boer gewoon weer nieuwe zaaien,"
"Tis daarom dat ik mijn leven haat."
"Zo vervangen door een ander,"
"Niets speciaals aan mij."
"In deze wei zien we elkander,"
"En je ziet: elke bleom is een kopie van mij."
Het bloemetje was depressief,
En daar kwam de grasmaaier al aan.
Voor geen enkel bloemetje was die uitslag positief,
Ze zijn allen heengegaan.
Door: Sophie E.M. Ellens
copyright 2014

JE LEEST
Mijn gedichten
PoetryDit wordt een verzameling van (bijna) alle gedichten die ik ooit schrijf of geschreven heb. groetjes mij