nonchalant | lai guanlin

046

narration; devone's pov (lowercase intended)

"kuya ong..." sabi ko nang makita ko siya sa harapan ng study table ko. kanina pa pala siya nakauwi dito sabi ni mommy. wala narin naman akong magagawa nakita na niya yang mga yan.

"hindi ka nakikinig sakin" tanging sambit niya habang nakatitig dun sa mga gifts na binigay sakin ni guanlin saka yung pasalubong sakin ni seonho mula guam.

yung mga titig ni kuya ong nakakakilabot, kung makikita niyo lang siya ngayon hindi siya yung ong seongwoo na madalang sineseryoso. isang buntong hininga nalang ang naibigay kong sagot sa kanya.

ako lang naman itong makulit. hindi talaga ako nakinig sakanya.

only child ako kaya ako lang ang nag-iisang heir ng pamilya namin. madami kaming business kabilang na doon yung Wanna One University. yes, hindi naman na siguro nakakapagtakang mahiling ko sa school head na si guanlin ang maging sunbae tagapag-alaga ko kung anak ako mismo ng may-ari nitong school diba?

pasikreto ko yung inirequest sa dean namin. mabuti nga at kaclose ko yun kaya hindi na ako nahirapan pa.

alam nilang lahat na iisa lang ang anak ng owner ng WOU pero wala niisa sakanila ang may alam na ako yun maliban sa mga officials. na maski yung bestfriend kong si woojin ay clueless na isa akong ahn.

sa totoo lang, devone ahn talaga ang pangalan ko. ginamit ko lang yung choi para pagtakpan na ako yung heir. baka daw kasi gamitin lang ako nung mga schoolmates ko.

"sigurado ka bang walang ibang may alam na isa kang ahn?" tanong niya and i just nodded as response. wala naman akong ibang pinagsabihan at hindi naman ako ganun kasikat sa school para mapuna yung kahinahinalang kilos ko.

"sa tingin mo ba hindi alam ng tatay mo yang pinag-gagagawa mo?" imposibleng hindi niya alam, dahil ito ngang si kuya ong alam lahat yung mga kalokohan ko dito sa school. alam din niya kung gaano na kami kaclose ni guanlin.

"feeling ko alam niya." tanging sagot ko. pero isa sa mga pinagtatataka ko kung bakit wala manlang siyang say o kilos sa mga ginagawa ko? hindi niya manlang ako pinipigilan. parang pabor pa nga siya.

"huy devone ano yang ngiting yan?" umiling lang ako. ano ba kasi tong pinag-iiisip ko? nakalimutan ko yatang isang phake ang tatay ko.

"sa tingin mo kuya boto kaya siya kay guanlin? hindi na ba niya ipipilit na ipakasal ako dun sa lalaking pinakilala niya sakin nung mga bata pa tayo? hahayaan niya na ba akong gawin lahat ng gusto ko? binibigay na ba niya sakin yung freedom ko?" sunod sunod na tanong ko sa kanya na ikinailing lang naman niya.

"wag kang masyadong umasa devone. kilala mo naman yang si tito, kailangan palagi kang handa para di ka mabibigla." hanggang dyan nalang yung pag-uusap namin ni kuya ong. hindi na ako nagtangka pang sumagot. tama siya, iba ang takbo ng utak ni dad.

hindi niya ako hahayaan sa mga ginagawa ko ngayon kung wala siyang plano.

"halata naman nang mahal mo na si guanlin. just let it be. at least kung dumating man yung araw na ipakasal ka sa iba naranasan mong magmahal ng totoo."