nie rusza mnie śmierć zwierząt
nie płaczę po zmarłych
nie wzrusza mnie miłość cudza
czy cierpienie osób starszych
kataklizmy i wojny nie wzbudzają
moich łez
serce i uczucia?
co to jest?
nie przeżywam życia
tak jak rodzice planowali
cała intryga sztucznej radości
na łeb im się wali
nie czuję zbyt wiele
idę chyba na me własne stracenie
w klatce piersiowej nic nie bije
czuję tylko chłód i ucisk
chyba od środka gniję
są jednak rzeczy
które coś zmieniają
wewnątrz mej klatki piersiowej coś poruszają
smucą mnie martwe motyle
i zdeptane kwiaty
rozbite wazony
ze sznura wykonane samobójcze krawaty
niedopalone papierosy wyrzucone
i wymuszone prezenty bez sensu kupione
denerwuje mnie sztuczność dorosłych uśmiechów
jak i stosy pustych komplementów
nienawidzę zamkniętych drzwi
jak i zamkniętych umysłów
ludzi niemyślących
i kłamliwych polityków
nie lubię też przyszłości
napawa mnie ona strachem
przez nią kiedyś zaprzyjaźnię się
z narkotykami
i psychiatryka gmachem
CZYTASZ
ściana zwierzeń
Poetrydla tych szukanych szukających i znalezionych o tych innych niż inni i takich samych jak wszyscy dla kwiatów polnych wiatru i motyla tego jednego, który został dusze zgubione i dusze bezpańskie dusze opuszczone i porwane to wszystko i nic będzie tu...
