Büyük Hayaller (1.SEZON)

Okulun ilk günü...Uyuyan prens...

Aramızdaki mesafe gittikçe kısalmıştı. Onu ittirdim. Ve koşmaya başladım. Telefonum titredi. O titredikçe daha hızlı koşmaya başladım. Kenarda durdum ve telefonumu açtım." ALO ?" .Telefondaki kişi sözünü bitirdikten sonra kapattı. Sevinçten çığlık attım. Onlar bana şirketlerine gelmemi istemişti. Okuldaki eşyalarımı toplamamı istediler ve bana müzik eğitimi vereceklermiş. Hızlıca yurda gittim. Eşyalarımı topladım ve otobüse bindim. Kulaklıkla müzik dinlerken yanıma o garson oturdu. Benim omuzuma dokundu. Aniden sarsıldım. Tam çığlık atacakken elini ağzıma koydu ve ağzımı kapattı. 

"Sakın bağırmaya kalkma . Neden koştun ki ben sadece yanındaki çantamı alacaktım. Galiba beni yanlış anladın. Çantamdan sana kamera kayıtlarını vercektim."

"Beeen ...... inmem lazım..."

" Bende iniyorum."

"Ne ???"

Hemen indim ve hızlı adımlarla şirketin içine girdim. Ve müdür odasına gittim. Beni hemen okulun yurduna götürdüler. Bir oda verdiler. İçeri girdim ve gerçekten çok büyük ve güzeldi. Biraz dinlenmemi söylediler ve çalışma takvimi verdiler. İçeri buluştuğumuz adam girdi.

"Gelmişsin çok sevindim. Bundan sonra burada yaşacasaksın. Okuldaki kaydını bizim şirketin okuluna aldırdık. Kitapların ve diğer gerekli eşyaların hepsi odadan da. Yarın sabah 6 da kalkıp 6:30 da kahvaltıda ol. Biz seni okula bırakacağız. Okuldan sonra sadece sözleşmeler imzalayacağız. Ama yarından sonra programa uyacağız. Şimdi dinlen. "

Dedi ve çıktı çantalarımı odaya fırlattım ve yatağa zıpladım. Gerçekten güzel bir yerdi. Yeni okul yeni hayat gerçekten değişmiştim.

—————————————————————————————

        Sabah olmuştu. Hemen kalktım ve askıdaki formalarımı giydim gerçekten çok güzel olmuştu. Kahverengi saçlarımı düzleştirip başıma bir başlık taktım. Kahvaltıya indim. Herkes beni selamlamıştı. Yemeği bitirdikten sonra başka biri yanıma yaklaştı. 

"Merhaba ben sizin yardımcınızım. Adım Tolga. Hadi artık okula gitme zamanı."

Apar topar arabaya bindik . Bana programdan bahsederken kulaklığımı taktım ve müzik dinlemeye başladım. O an fark ettim ki gerçekten hayatım değişmişti. Aniden durduk ve kulaklıkları çıkardım. Yardımcı :

"Geldik küçük hanım inebiliriz."

Tam inecektim ki bana kapıyı açtılar. Şaşkın bakışlarla etrafa bakınırken diğerleri de beni selamladılar. Yanıma bir bayan yaklaştı. 

"Merhaba ben senin sınıf öğretmenin Selin. Hadi yeni sınıfına gidelim." 

Dedi ve kolumdan çekerek beni sınıfa götürdü. Bu insanlar gerçekten benim hiç konuşmama müsaade etmiyorlar.

Sınıfa girdik .  Bana kendimi tanıtmamı söyledi. Ben :

"Merhaba ben yeni nakil öğrenci Bade. Bundan sonra bende sizinle beraber eğitim göreceğim. Umarım bana iyi bakarsınız. "

Dedim ve sınıfı göz gezdirmeye başladım. Anlaşılan hepsi zengin züppelerinden di . Bana küçümser gibi bakışları vardı. Ama sınıfın erkekleri tip olarak da pek de kötü değildi. Kızları zaten muhteşem.

"Boş bir yere oturabilirsin." dedi ve ben ilerledim . En arkanın bir ön sırasına oturdum. Herkes bir anda bana baktı. Zil çalmıştı. Hiç kimse umursamadan yanımdan gitti. Önümdeki kızlar dedikodu yapıyor, sağımdakiler dergi okuyor. Sınıfta çoğu erkek top oynuyor diğer sol tarafımdaki çocuk geldiğimden beri uyuyor. Ne garip bir sınıf . Biri bile gelip tanışalım demedi. 

          Ders zilleri geçti ve hala hiç kimse konuşmadı. Yemek arası gelmişti. Yavaşça kantine indim. Gerçekten yemekler müthişti. Ağzımda sular akacaktı. Tam yemek alırken Önüme 3 kız geçti. 

"Kusura bakma şekerim ama çömlere yer vermek yok tatlım." " Hem biz senden büyüyüz.."

Biraz kızmıştım. Bende :

"Tamam teyze büyüklere yer veririm . Ben saygılı biriyim. Hiç sorun değil. "

Dediğimde herkes aniden bize bakmıştı. Arkamdaki kulağıma " Hey nakil öğrenci en son bulaşacağın kişi onlardı " Dedi. Hiç korkmadım ama biraz ürkmüştüm. Bana dik dik bakıyorlardı ve çok kızmışlardı. Yemeklerini aldılar. Ben de aldım tam oturacaktım ki yanıma biri yaklaştı.

"Merhaba nakil öğrenci ben Gökçe. Sana hoş geldin hediyesi vermek istiyorum.

Ben sevinmiştim sonunda bir arkadaşım olacak diye

"Merhaba tabi verebilirsin."

O an kantinde herkes vardı. Ben cevap vermemle uyuyan çocuk bile başını kaldırmış bizi izledi.

Çok merak ediyordum. Aralarında bir pasta getirdi. Üstünde " HOŞGELDİN" yazıyordu. Bana uzattı tam ben alacakken pastayı yüzüme fırlattı. Üstüm kirlenmişti. Arkadan biri gelip başımdan aşağı meyve suyu döktü. Karşımdaki:

"Hoş geldin sana afiyet olsun. Çok güzel ve özel bir karşılama yaptığımız için teşekkür etmene gerek yok " 

Dedi ve gitmeye başladı . Ben ne olduğunu hala çözememiştim. Yan masada duran kurabiyelerde aldım ve o kıza fırlattım. Üstüne geldi ve parçalandı. Gerçekten rezil olmuştum. Bana hızlıca döndü ve üstüme yürümeye devam etti. O adım attıkça geri gidiyordum. Arkadaki masada takılmıştım. Tam bana vuracakken....

       O acıyı acaba hissetmedim mi ....Gerçekten bilmiyorum.....

Gözlerimi açtığımda hani o uyuyan var ya işte o çocuk  kızın elinden tutmuş ve bana vurmasını engellemişti. Kız bağırarak:

"Sen ne yaptığını zannediyorsun"

"Asıl sen ne yapıyorsun. O kadar çok gürültü yapıyorsun ki uyuyamıyorum. Ya!! çeneni kapa otur yemeğini ye yada buradan tıpış."

"Ama  Doruk  bana yaptığını görmedin mi"

"Ben sadece senin gürültünü duydum" 

"Şimdi bana mı suçlu diyorsun"

"Hadi herkes dağılsın gösteri bitti. Evet sen suçlusun hadi kaybol buradan hemen."

Diğer kızlar onun kolundan tutup götürdü. Herkes dağılmıştı. O çocuk da yerine geçip uyumaya devam etti. Bir dakika ben bu çocuğu tanıyorum. Hemen tuvalete gidip üstümü temizledim. Ve hızlı adımlarla o çocuğun yanına gittim. 

"Heyyy bakar mısın ?"

"Git başımdan uyumak istiyorum"

"Zaten her gün uyuyorsun. Ben sadece..."

Başını kaldırdı ve devam etti:

"Ben den hoşlanıyor musun?"

"Hayır tabi ki de "

"O zaman git başımdan"

"Bir dakika sen gerçekten de o sun "

"Evet tanışıyoruz artık gider misin başımdan...."

Oradan uzaklaştım gerçekten de oydu.. Hayatım yavaş yavaş sürprizlerle başladı. Umarım her günüm böyle geçmez....