Büyük Hayaller (1.SEZON)

Hayaller Vazgeçilmezdir...

Acaba bu kız kim di? Kerem ayağı kalktı sarıldı. Ve kız da ona bir tebessüm ile güldü. Kerem yanağından öptü kızı ve kız onu iterek:

"O kim bakalım. İlk defa bir kız ile geliyorsun. Ölmek mi istiyorsun."

"Doğru ben seni tanıtmadım değil mi? O benim kaçak ortağım. Galiba biraz etkiledim."

Kerem bunları söylerken kız bacağına tekme attı. Gerçekten canı yanmıştı galiba. Kız devam etti.

"Merhaba ben Keremin kız arkadaşıyım. Adım Su. Gerçekten güzelmişsin. "

Biraz duraksar ve sözlerine devam eder. Sözlerine başlamadan önce sanki aklına bir şey gelmiş ki devam eder:

"Doğru. Sen o kızsın."

Biraz şaşırmıştım. Acaba beni tanıyor muydu? Aslında bu aralar baya tanınıyorum ama neyse artık. Sözlerine devam etti:

"Sen, seni tanıyorum. Hani Panda Kafeyi biliyormuşsun. Bizim garson ile tartışmıştım daha sonra da gitarını unutmuştun ya hani o kafeyi hatırladın mı?"

"Evet."

"İşte orada panda kostümü giymiş biri vardı ya solist. Şarkı söylüyordu ya hani. Dans ediyordu. İşte o kız benim. Bana genelde Su Panda derler. "

"Ah hatırladım. Gerçekten güzel bir sesin var."

"Hayır tabi. Bu aralar gerçekten sen aranan listesindesin. Bunu biliyor musun?"

"Ne gerçekten mi"?

Bana telefonunu uzatır ve gösterir ve gerçekten de haklıydı. Başlıklar:

*Gecelerin müzisyeni kavga edip kaçtı....

*H&B şirketindeki büyük kavganın solisti kaçtı mı?..

gibi çeşit çeşit yazılar ..

Gerçekten çok utanmıştım. Kerem söze atıldı.:

"Hadi gidelim."

Bisikletlere tekrar bindik ve Su arkamızdan bağırıyordu:

"Bu pandaya konser vermeye umarım gelirsin."

Gitmeye başlamıştık. Yol boyunca hiç konuşmadık. O aramalar yüzünden müdürün ne çektiğini anlamıştım. Gerçekten kendimi çok suçlu hissetmiştim. Acaba geri mi dönsem? Ya ben kötü karşılanırsam? Gerçekten korkuyordum ve aniden Kerem seslendi:

"Geldik"

"Nereye"

"Ait olduğun yere küçük hanım bu kadar eğlence yeter. Hani bloğunda yazdığın gibi devam edecektin."

Ne benim bloğumu nerden biliyor. Bu arada kendime ait bloğum var. Çalışmaya başladığımda patron bana eğer böyle blok açarsam ünlü olabileceğimi söylemişti. Her konserimi hayallerimi günlük gibi paylaşıyordum. Bu şirkette başladıktan sonra takipçim artmıştı ama o yazılarımı nerden biliyor. Yoksa o da mı benim takipçilerimden biri. Sözlerine devam etti:

"Hayaller vazgeçilmez dir. Eğer  sende hayallerin ile büyümüş biriysen asla engellerden kaçma. Sanki bir yarıştayız hayatta. Ya kazanacaksın hayalin peşinden koşacaksın ya da engellere takılıp düşeceksin. Ben yürüyorum. Ayaklarımın üstünde ve müzik ile. Asla vazgeçmeyeceğim ve asla düşmeyeceğim..."

Gerçekten iyi bir takipçi. Bir kelimesini bile kaçırmadan ezberlemiş. Bir dakika etrafıma bakmayı unuttum. Nereye gelmiştim ki. Eyvah !!!! Tabelayı okumaya başladım "H&B hayallerinizin yolunda...." 

İşte buradaydım. Acaba ne yapmalıydım. Kerem kolumdan tutarak.:

"Seninle tanıştığıma sevindim. Evet, ben senin büyük bir fanınım. Aslında sen de hayat kurtarıcımsın diyebilir. Tam hayallerimden vazgeçmişken bu sözünü gördüm. Gerçekten etkilenmiştim. O an tekrar hayalimin peşinden gitmeye başladım. Ve sana borçlu olduğumu düşündüm. Bu sefer de ben senin hayallerini kaybetmeni engelliyorum hadi içeri gir."

"Teşekkür ederim ama gerçekten ben"

Derken Tolga abi geldi. Beni görünce şaşırmıştı. Bana sarılarak:

"Neredeydin bu zamana kadar. Ne kadar endişelendik biliyor musun? Geceyi nerede geçirdin. Okuldan niye kaçtın?  Kiminle kaçtın? "

Gerçekten Tolga abiyi seviyordum. Çünkü onu babam gibi görüyordum, ama şu an sanki patrona benzemişti. Doğru bir ara onu da ziyarete gitmeliydim. O esnadan içeriden Doruk ve müdür çıktı. Hemen yanıma geldiler. Müdür:

"Galiba o gün fazla zarar yapmışım. Özür dilerim. O gitarın bu kadar değerli olduğunu bilmiyordum. Ama yenisini gerçekten alacağım. Belki onun yerini tutmasa da"

Gözlerim dolmuştu. O an sanki onları ailem gibi hissetmiştin. Olmayan ailem. Gerçekten çok yalnız değilmişim.

*************************************

2 SAAT SONRA

YENİ BLOG GÜNCELLEMESİ

"Hayaller vazgeçilmezdir. Ailen bile senden vazgeçtiyse sen vazgeçme asla. Belki ailen olmayabilir ama senin bir hayalin var....İyi geceler..."

***********************************************

Gözlerimi açtım dün gerçekten çok yorucuydu. San ki bir şey olmamış gibi herkesi selamlayıp aşağı indim. Üstümde siyah tayt ve Beyaz uzun bir T-shırt. Saçlarım salık. 

Çalışmada ilk işim bir gitarı elime aldım ve "I hope - Sonya " şarkısını söylemeye başladım. Gerçekten herkes mutluydu sanki her şey eski haline dönmüş gibi. Doruk da bana piyano ile eşlik ediyordu. Oradaki öğrenciler gelmeme biraz bozulmuşlardı aslında. 

Müzik bitti ve hazırlanmak için yukarı çıkarken önüme biri çıktı. Kim olabilir kesinlikle o dur. Yine yine tam "KES ŞUNU" derken kafamı kaldırdım ve bu Keremdi yanında da Su Panda da vardı. 

Gerçekten mutlu olmuştum. 

"Hadi hazırlan birlikte gidelim okula. "

Hemen yukarı çıktım. Artık formalardan o kadar etkilenmiyordum. Alışmıştım. Saçlarımı saldım. Bir kutu vardı önümde onu açtım ve oradaki tokayı aldım saçımı iki yandan aldım. Arkadan kelebekli özel işlemeli bir toka taktım. Bu toka annem kardeşimle ikimize yapmıştı. Sadece ikimize. Aşağı indim. Çocuklarla beraber şirketten çıkarken yanımıza Doruk da geldi. 

"Günaydın"

Hepimiz: "Günaydın hadi gidelim"

Şirketten çıktık ve yürümeye başladık. Bu gün yürüyecektik. Tam o sırada arkadan bir ses..

"Uzun zaman oldu.  Bade "

Bu ses ama bu ses gerçekten o muydu? Ama neden şimdi neden buradasın. Neden hayatıma girmek zorundasın... 

Hayaller Vazgeçilmezdir ama o benden vazgeçmişti ama neden şimdi burada neden.....