CHAPTER 9
"Isabelle, pinapatawag kayo ni Prinsipe Azazel." Sabi ni Luciana nung matapos ako magbihis. Agad naman akong sumunod sa kanya at nadatnan ko si Azazel sa kwarto nya na naka-sweater lang sya na naka-fold hanggang sa siko nya, black jeans and vans shoes. Wala din ang mga pakpak nya.
"Azazel? Where's your wings?" tanong ko.
"I hid it. You told me you want to go to your manor right?" sabi nya tapos lumapit sya sakin at inamoy ang buhok ko.
Pansin ko lang, he loves sniffing my hair.
"Thank you." sabi ko.
"Close your eyes." Utos nya sa akin na sinunod ko naman.
Pagmulat ko ng mata ko, nandito na kami sa tapat ng bahay namin sa Austria. It was timeworn but still beautiful. Wala kaming caretaker dito dahil sa paniniwala nila na madaming demonyo ang namamalagi sa bahay namin. Well hindi ako naniniwala dun kase hindi naman sila nagpapakita kung hindi tatawagin eh.
"I don't have the key." Sabi ko kay Azazel kaya naman binigyan nya ako ng isang bungkos na susi.
"Your parents only gave you 5 keys right? For the gate, the front door, back door, your room and their room. But this is the keys of all the doors in that house." Sabi nya sa akin kaya naman kinuha ko yung mga susi at hinanap yung susi para sa gate.
"Where did you get this?" mangha kong tanong sa kanya.
"Inutusan ko si Luciana na hanapin ang susi ng bahay nila. Then yan ang binigay nya sa akin."
Pagbukas ko ng gate at ng front door, binuksan ko agad ang mga ilaw.
"I want to explore the house. Ever since kase mom and dad always lock all the doors after their room." Sabi ko kaya naman nag-shrug lang si Azazel.
Pinuntahan ko muna yung kwarto ko para magpalit ng damit at sumunod sya sa akin. Papasok na sana sya ng kwarto ko nung biglang parang may pumigil sa kanya.
"Bakit? What's the matter?" tanong ko.
"Clever your parents are. They hid a lot of holy objects in in your room so that I can't get in."
"I'm sorry. Dyan ka na lang muna sa labas. I'll just change my dress." Sabi ko.
Pagkatapos kong magbihis, lumabas na ako at sinamahan ako ni Azazel hanapin yung library. Hindi ko alam kung bakit mas alam nya yung mga nasa likod ng bawat pinto sa bahay na to kesa sakin. Tumira ba sya dito?
Oh my God. Now I know kaya pala ayaw akong papasukin ng library dahil nandito lahat ng portrait ng mga demon na nagpakita sa mg ancestors ko. Nilibot ko yung paningin ko and I saw Azazel's portrait at the end of the room. Tumakbo ako papalapit dun para makita yun ng malapitan.
"Azazel look! Your portrait is here! Si Dad siguro ang gumawa nito." Natutuwa kong sabi.
AZAZEL (Prince of Hell / Forger of Weapons)
Ivo Graymark (1994)
Si dad nga ang gumawa.
Nakita kong lumapit si Azazel sa isa sa mga portrait sa library at tiningnan iyong mabuti.
"Is that..."
"Yes it is Lucifer. The first brother." He said pointing to the demon with very long horns and has wings as big as Azazel's.
"He has the same wings as yours." Sabi ko.
"Yes. We all have big black wings and they got the horns. Me, I don't. Because I'll only have my horns if I already have a span of 100 years. Right now, I'm just 73 years old."
BINABASA MO ANG
One Night Stand With The Prince of Hell
DragosteCan love really conquer heaven and hell?