KIŞ GÜNEŞİ

5.BÖLÜM:KÖTÜ KALP

CÜMLETEN SELAMÜN ALEYKÜM:)

Nasılsınız sevgili okurlar ilk hikayem "Taş ve Odun Kafalıları" okumadınız mı daha haydi sizleri bekliyorum.
Bu bölümü erkenden yazdım aslında bir kaç gün sonra yayınlayacaktım ama tutamadım kendimi sizi bekletmek istemedim değerimi bilin Haydi Allaha emanet olun 😀😀✋✋

Esin Ateşin sözleriyle içindeki korku daha da büyümüştü.Ateş Esinden uzaklaşıp doktorlarlasohbet etmeye başladığında Esin oradan koşarak çıkmak istiyorum ama yerinden kıpırdayamamıştı.Cansunun gelip

-"Canım iyi misin sen?"

-"Ben iyi değilim biraz hava almam lazım."

-"Hava mı zaten dışardayız sen iyi misin?"

-"Benim biraz yalnız kalmam lazım dönerim sonra."dedikten sonra Herkesten uzaklaşıp hastaneye dönmüştü.Hastaneye girdiğinde hemen asansöre binip en üst kata çıkmıştı.Esin hastanenin tepesine çıkıp nefes almaya çalışmıştı.Ne yapmıştı.Ateis polise şikayet ederek kendisine daha da bela etmişti.En yakınına kadar gelmişti.Çok korkuyordu.Nefesi kesilmeye başlamıştı.
Arkasından gelen sesle

-"Ne oldu nefes almaya mı ihtiyacın vardı?Nefesini mi kestim?

-"Sen!" diyerek Esin Ateşe dönmüştü.
-"Ya sen beni şikayet ederken aklında ne vardı.Benden tamamiyle kurtuldun diye mi düşündün?

-"Ben."
Ateş gözlerini Esinin üzerine yoğunlaştırarak üstüne yürümeye başlamıştı.Esin geri adım attığında gidecek yeri olmadığını farketmişti.
Ateş, Esinin sağ ve sol tarafındaki korkuluklardan tutarak Esinin sağa sola kaçmasına engel olmuştu.

-"Ne yaptığını sanıyorsun sen ya?"demişti Esin dehşetle

-"Ne mi seni burdan aşağı atsam kim bulur cesedini aşağıda."

-"Bırak beni diyerek Esin Ateşin kollarından kurtulmaya çalışsada Ateş engel olmuştu.
Esin hastanenin tepesinden aşağıya baktığında çok yüksek olduğunu farketmişti.

-"Yüksek değil mi? Bir daha böyle hastane tepelerine çıkma mazallah ayağın kayar aşağı düşersin dikkat etmek lazım değil mi Esin Şekerci."

-"Bırak beni senden korkmuyorum."demişti Esin sinirle

-"Bence bu saatten itibaren korkman lazım."diyerek Ateş Esini serbest bırakmıştı.Ateş Esinin korku dolu gözlerine bakarken masum ama biandan da korkuyla bakan küçük hırçın bir kız görüyordu.
Esin ise bir şey söylemeden tam yürüdüğünde Ateş hızlıca kolunu tutmuştu.

-"Ne yapıyorsun bırak beni." demişti Esin kaşlarını çatarak sinirle

-"Siyah sana yakışmış tam senin rengin biliyor musun dışın beyaz kadar masum görünsede için karalar bağlamış.Bundan sonrada için karalar bağlayacak."diyerek Ateş göz kırpıp gülümsemişti.Esin hızla kolunu çekip

-"Senin ise hem için hem dışın siyah onu ne yapmalı." diyerek Esin hızla asansöre binip hastanenin tepesinden inmişti.Aşağıya indiğinde hemen odasına girip feracesini ve çantasını aldığı gibi hızla odadan tekrar çıkıp hastanın çıkışına doğru hızla yürüdüğünde binada Esin Cansuya çarpmıştı.

-"Esin noluyoruz ya iyi misin."demişti şaşkınlıkla

-"Cansu benim gitmem gerek."

-"Neler oluyor?"

-"Eve gitmem gerek iyi değilim sonra görüşürüz."diyerek Cansunun yanından ayrılan Esin hastanenin önünde durdurduğu bir taksiye binerek eve doğru yol almıştı.
Cansu neler olduğunu anlamasada sadece Esinin arkasından baka kalmıştı.Esin eve geldiğinde hızla merdivenlerden çıkıp evinin kapısını açıpeve girmişti.Hizla arkasından kapıyı kilitleyip salona geçmişti.