Chapter 17

305 9 0
                                    

               “If You don’t like where you are, Change it. You’re not a tree.”

SI JOSEPH

            Minsan lumalayo tayo hindi para makalimot kundi para maghilom, Hindi dahil gusto natin mabura yung alaala kundi dahil gusto natin tong baunin at hindi malibing kasama ng kalungkutan. Sadness? it’s not permanent. Sabi nila time heals all wounds, for me hindi lang time ang kailangan para maghilom kasi kailangan gustuhin mo rin yun. Kailangan mong tiiisin yung sakit, Pilitin wag maramdaman yung kirot, isipin na darating yung araw na yung sugat gano man to kahapdi magiging peklat nalang to pagdating ng panahon.. Na magiging bahagi nalang to ng nakaraan.

           We are not the civilian in a war because we are the soldiers dress like a normal people. that no matter how hurt, how wounded we are. We still have to fight in order to live. Don’t give up, Don’t be scared, To surrender is not an option.. Keep on firing, move forward, In case you’re running out of bullet, drop yung gun and use your strenght.. Punch, Kick..You may be bleeding but remember you’re not yet dead coz you can still feel the pain. If the tears run down on your face don’t forget to smile coz you can still breathe, Coz You’re still alive. Life is like war.. to live or die is a choice and it will always be a choice.

            Nasa airport na kami nun habang hinihintay yung flight namin. Kumunot lang yung noo ko ng makita na nakangiti si Justin. Siniko ko naman si erika.

            “ what.?”
            “ UHm sinagot mo na si Justin.?”
            “ Gusto mo ng sampal joseph.?”

            “ ano nga? ikaw sasampalin ko..?”

            “hindi..?”

            “eh bakit ganyan ngiti niyan.?” ngiwi ko napatingin naman kaming lahat kahit daddy ni erika nang tumawa to.

            “ what.?” ngiti ni Justin.

            “ bakit ganyan ngiti mo.?”
            “ah may katext lang ako.. Minura ako eh.” taas niya ng phone niya.

            “ sino.?” irap ni erika.

            “ New friend.” ngiti niya. “ excited na ko pumunta ng las vegas.”

            “ new friend.?” kunot ang noong saad ni Chris.

            “ Don’t mind me.. Mind your own life guys.” saad niya saka tumalikod samin.

            “ Whatever.” simangot ko.

            “ Wow Pulsar is here.” rinig kong saad mula sa likod namin.. Napalingon naman kaming lahat dito. Nakita ko lang yung isang matandang lalake. Tingin ko nasa 60’s na to. “ oh are you with them Mr. De Guzman.?” tanong nito sa daddy ni erika.

            “ Yeah.” tango ng daddy ni erika.

            “ You’re going to las vegas.?”

            “ yeah I have meeting with Mr. Kaufman and vacation.”

            “ Wow.. May meeting din ako sa kanya?” ngiti nito..

            “ I see that’s great..”

            “ Samahan mo naman ako sa cr joseph.?” saad ni erika.

            “ what..?”

            “ basta..” Hila niya sakin.. “ chris sama ka na din.” saad nito kay chris. Tumango naman si chris saka tumayo. “ kilala mo ba yun Joseph.?”

Just For A MomentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon