Chapter 15

302 12 5
                                    

SI JOSEPH

            This night is totally amazing.. Yung pagtanggap samin ng mga nanuod. It’s more than to what we expected. Yung saya sa mukha nila. yung bawat sigawan at tilian. Nagdudulot to ng saya sa mga puso namin. Di man namin kasama yung pamilya namin sa gabing to atleast may mga tao kaming napasaya.

            Nakangiti lang akong nakatingin sa malaking LED screen sa stage habang sinisimulan yung countdown para pagpasok ng bagong taon. Sana masaya si mama ngayon kahit wala ako sa tabi niya.

            Napalingon naman ako kay chris bakas parin sa mukha niya yung lungkot at yung mga luha sa mata niya na di niya mapigilan. Humugot lang ako ng malalim na hininga saka lumapit sa kanya.

            “ 50 seconds guys!!” sigaw ni Justin.

            “ Chris tell me ano yun.” seryosong bulong ko sa kanya tumungo naman sya. “ Chris tell me..”

            “ Joseph..”

            “ what..?”
            “ 40 SECONDS!! “ sigaw din ni paul.

            “ What chris.. Sabihin mo.?” Nakita ko naman yung masaganang luha na tumulo sa mga mata niya. Inangat ko lang yung mukha niya.“ Chris please ano yun.? Bakit ka ba umiiyak.?”

            “ 30 Seconds.” sigaw ni Justin. “ hey ano ba countdown.” ngiti samin ni Justin tumango naman ako.

            “ Chris please.? Sabihin mo sakin may problema ba.? I’m here.. Ayoko salubungin mo yung taon na umiiyak ka.. Smile.?”

            “ Joseph kanina kasi..Joseph sinugod sa ospital yung mama mo.. Joseph wala na sya.” saad niya ilang sandali naman akong hindi nakapagsalita. “ Joseph.”

            “ Chris ano sabi mo.?” kunot ang noong tanong ko.
            “ Joseph..”

            “ Chris Joke ba to.?” pilit na ngiti ko marahan naman syang umiling. Pumatak lang yung luha sa mata ko saka napatungo. Shit!!

            “ Joseph... Wala na si Tita Myrna.” bulong niya kasabay ng patak ng luha niya. Hinawakan ko lang yung kamay niya saka pinilit ngumiti sa mga tao. Nang mga oras na yun gusto ko umiyak.. Gusto humagulgol. Pero di ko magawa.

             “ Chris.. Smile..” mahinang saad ko habang nakatingin sa mga tao.

             “ I’m sorry. Joseph” saad niya.

            “ Chris ngumiti ka lang.. Don’t cry.. Please don’t cry.. Not now.” bulong ko.

            “ 20 Seconds.!!” sigaw ni paul. “hey why.?” tanong nito.

            “ Paul happy new year. Happy happy new year.” pilit na ngiti ko.

            “Happy New year bro.. May problema ba.?” tanong niya. Nagbigay lang ako ng simpleng ngiti.

            “ 10 9 8.” sigaw ni Justin. Nakagat ko lang yung labi ko. Sinabayan lang sya ng mga tao sa pagbibilang

            “7 6 5 4 3 2 1.” bulong ko. Napatingala lang ako ng makita yung fireworks sa taas. Napakaganda nito.. Nung mga sandaling yun parang bumagal yung oras. Kasabay ng mga malalakas na putukan.. Nagliliwanag na kalangitan, mga ngiti sa mga labi.. Kasabay nun yung pagkadurog ng pagkatao ko. Pagkawala ng nagiisang taong sobrang mahal ko. Ma..

            God I know hiniling ko to.. Pero bakit si mama yung kapalit.

            “ Joseph.” rinig kong saad ni Chris.  “I’m here..” saad niya hindi ko lang napigilan yung pagtulo ng luha ko.

Just For A MomentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon