Herkesin doğrusu kendine arkadaş, birilerin doğru bildiğini doğru bilmek huyumuz değil, ayrıca hayat stabil değil işte tamda bu yüzden doğrular farklılık gösterir, bu farklılıklar yanlış yapmaz bizi, tam aksine hür yapar. Doğruyu seçme de üç kırater vardır hep, birincisi burnun dikidir, fevridir az biraz ama onu sevmemize hiç engel teşkil etmez bu, birde beynin sesi var tabi, daha mantıkçı, tartıp biçen bir mizacı var. Hangsiyle karar verileceğini seçen birde paşa gönül var, en samimisi o şüphesiz. Birde "doğrular" diye bir kavram var, herkesin ortak karar verdiği lakin işin ironik kısmı ise 'ilk aklına gelen büyük sayıyı söyle' dediğim de herkes bireyin farklı bir yanıt vermesi, buna rağmen doğrular ortak(!) ya hadi neyse. Tamda bu neden dolayı herkes farklı şeyleri doğru bulabilir kendine ve bu onu saygısız yapmaz, hem yapsada önemli olmaz, kendi kanaatimce. Bu gamsızlıkla eş değer değil, bu kendine verdiği değerle ilgili. Her düşünce ayrı bir değerli tabi ama eğer ayıplanacaksa birileri kendi seçimlerinden dolayı ayıplanmayı seçmeli keza birilerinin yada en az birinin doğru gördüğü şekilde değil, kendi doğru bildiği şekilde, en azından kendine, dolu dolu "kendi doğru bildiğim şekilde" yanlış yaptım diyebilmeyi öğretmeli. Velhasıl kelam onun,bunun yada şunun hakkımız da ne düşündüğüne aldırmaksızın, körü körüne inanılmış saçma ahlak kurallarınada yada o tarz oturmuş yazalı olmayan kalıplaşmış söylemlere saygı göstermektense hiç inanılmamış kendi kurallarımıza sağdık kalmak paşa gönlümüze en sonunda su serper. Olağanca hızıyla dönen dünyada her şey değişir de neden doğrular sabitlenir bilinmez, bu yüzden şu şiddetle hatırlanmalıdır ki, herkesin doğrusu kendine!!
