MY WIFE IS A TOP MODEL (MayWard Presents)

MWIATM 07

MAYMAY*

Ilang araw na din akong di binubwisit ng barber na yun! buti naman at tahimik ang mundo ko.

"Hi may!"- sabay na bati saken nila lee bukod kay barber.

"oh! hi!!!"- nakangiting bati ko din sa kanila.

"good mood ka yata ngaun ahh!"- tanong ni lee.

"ay sinabi mo pa! wala kasing nambubwisit ng araw ko kaya ang dayang pumasok! bukod sa wala ganong mga bubuyog, wala ding unggoy na naninira ng araw ko!"- parinig ko sa kasama nila.

"hindi mo na kelangang magparinig kung gusto mong magpapansin! papansinin naman kita eh, wag ka lang makipaglandian sa bestfriend ko!"- seryosong sagot naman nito.

"wow! hindi ako nagpaparinig sadyang tinamaan ka lang! saang part ba ung tumama sayo, ung sa bwisit ba o ung sa UNGGOY!"- talagang pinagdiinan ko ung salitang unggoy kasi ung ang bagay sa ugali nya. hmp!

"sinong----

"ahh mauna na ko sa inyo lee ah! ayoko kasing masira ang araw ko dahil lang jan sa UNGGOY na kasama nyo!"- hindi ko na sila inintay na sumagot at nauna na kong umalis.
Hindi ako nag-almusal kaya ngpabili ako ng pagkain sa dalawa kong bestfriend, bayad nila sa ilang araw nameng di pagkikita! nakakainis yung dalwang yun di man lang ako dindalaw.

Dumiretso na ko sa tambayan namen para intayin sila.

Tahimik akong nagbabasa habang inaantay ung dalwang kumag kong bestfriend ng may mga brasong mahihigpit na yumakap saken.

"best, namiss ka namen!!!!"- sabay pa nilang sabi. Alam ko namang sila yan dahil palagi nila yang ginagawa kapag matagal kameng di nagkikita.

"marami na kayong utang sakeng dalwa huh! pano kayo nakakatiis na hindi ako dalawin kahit saglit!"- nagtatampo kong sabi sa kanila.

"sorry na best! busy busyhan lang kame sa training! puspusan ang ginagawa samen ni coach eh, disedido syang maiuwi namen ung trophy kaya lahat kame no choice kundi sumunod kay coach, tigre pa naman un kung magalit.

"oo na, sige na basta ung lunch ko mamaya ah!"

"yun lang pala eh! sure!"- sagot nilang dalwa.

"alam nyo ba mga bai! ewan ko ba kung napaparanoid lang ba ko nitong mga nakaraang araw ah! meron kasi akong napapansin na kotseng itim na laging sumusunod saken pagumuuwi ako!"- kwento ko sa kanila. madalas ko ung napapansin pero dinedeadma ko lang, hindi sa napipiling ako baka kasi kung ano un diba?!

"kelan mo pa napapansin yan?!"- tanong ni yong.

"mga 1week na din siguro! ewan baka naman hindi ako ang sinusundan nun"- sagot ko.

"kelangan naten makasigurado! baka naman isa sa mga bully yan dito kung ano pa maisipang gawin sayo kapag di mo kame kasama!"- sabi ni chan.

"uo nga kelangan kasabay ka namen laging umuwi, mahirap na!"- yong.

"slamat mga bai!"

"wala yun!"

------

"bai, mauna na ko sa canteen huh! inatayin ko na lang kayo dun!"- paalam ko sa dalwa dahil pinaiwan sila ni prof at kakausapin daw gawa ng exemption yata. ay ewan!

"cge bai,"- sagot naman nila.

habang naglalakad ako papuntang canteen madame na namang mga bubuyog ang ngakalat sa tabi ng daan, kung ano anong pinagsasasabi, as usual tungkol na naman saken. kesyo ano daw meron saken at bakit close ako sa mga gwapong lalaki. 'malandi, pokpok, panget lahat na yata ng panget na salita binigay na nila saken. masakit syempre pero wala akong panahon para intindihin pa sila.

hindi ko napansin na lumilipad na pala ung utak ko kaya di ko rin napansin na may nabunggo na ko.

"ay sorry sir! di ko po sinasadya!"- hingi kong paumanhin.

"ahh wala yun hija! ano nga palang pangalan mo?!"- tanong nito.

"ho?, ako po?"- takang tanong ko. di ko kasi ineexpect na un ang maririnig ko. ineexpect ko pa namang sisigawan nya ko. ganun naman kasi ang mga mayayayaman eh.

tinignan ko sya ng seryoso at nakangiti naman syang tumango tango!

"ahh, ehh, maymay po! maymay po! pakilala ko sakanya!"- pinunasan ko muna ung kamay ko bago ilahad.

"nice name hija, by the way! im richard mendoza! just call me tito rich!"- pakilala nito.

"ahh, hello po sa inyo!"- alanganin kong sabi.

"by the way im interested to you! if you notice i've been following since last week,!"- sabi nito.

"ho? saken po? kayo po ung sakay nung kotseng itim?!"- tanong ko dito.

"yes ako nga, and like what i've said i am interested to you! you have a body of a model, even your face are awesome and beautiful! im a talent manager/ designer and if you like gusto sana kitang kunin na maging model ng mga designs na gawa ko!"- offer nito saken.

"ahh ehh pasensya na po kayo pero wla po akong interest sa mga ganyang bagay eh! busy din po ako sa pagaaral ayoko pong pabayaan ung pagaaral ko ng dahil jan."- magalang na sagot ko.

"no! just think about it baby! here's my calling card, call me if you change your mind! tutulungan kitang umasenso, its a rare opportunity kaya pagisipan mo sanang mabuti!"- nakangiting sabi nito.

tumango na lang ako bago sya tumalikod at umalis.

"model my gash! ang panget ko kaya para maging model ang payat ko pa! may saltik na yata mga tao ngaun! o sira lang mata ni kuya?!"- napapailing na lang ako sa nangyayari saken.

"itatapon ko ba o hindi?!"- kausap ko sa sarili ko habang nakatingin sa hawak kong maliit na papel, ito ung calling card na bigay ni manong kanina.

"hayst! wag na nga lang baka sakaling may mapaggamitan pa ko nito!"- umalis na ko at dumiretsong canteen baka may makasalubong na naman akong mga bubuyog!.

"bai ano?! naunahan ka pa namen makarating dito?!"- tanong saken ni yong.

"ahh kasi may kinausap lang ako saglit!"- sagot ko.

"bat pala ang bilis nyo? kala ko kakausapin kau ni prof regarding sa exemption nyo?"- tanong ko sakanya habang iniintay namen si chan na bumalik. sya kasi ang umorder ng food namen.

"ahh oo tapos na, minadali namen c prof dahil gutom na kame.! alam mo naman din yong si chan mainipin!".

"ahhh, buti naman akala ko magiintay na naman ako sa inyo dito ng matagal eh!"- pangaasar ko.

"grabe bai! nauna kaya kame sau ngaun!"- nakakamot ulong sagot ni yong.

"hahaha, joke lang bai! namiss ko din naman kau eh especially ung libre nyo! 😂😂😂".

"ahh ganon ahh! "- lumapit sya saken at saka ako kiniliti.

"oi anu yan! nilalamangan mo yata ako bai ah!"- singit ni chan kaya natigil ang tawanan namen.

"hahahahaha, hindi bai! di daw kaz nya tayo namiss eh kaya ayan!"- sagot ni yong.

"ay ganon pala ah! hindi pala namiss ah!"- nakangising sabi ni chan.

"ahhhhhh ahhhhh!"- tili ko na bago pa sila makarating na dalwa. alam ko na ang binabalak ng mga yan eh!

"stop haha, stoooop! please bai, hahahaha"- tumatawa kong pigil sa kanilang dalwa.

"uhummn uhumn"- fake na ubo.

"pwede bang makishare ng table?!"- tanong ni aizan.

"wala na bang ibang vacant na table?!"- asar na sagot ni chan.

"meron kaya lang ito ung mas maganda ung view eh!"- sagot naman nito.

"no! maghanap nalang kau ng iba"- seryosong sagot pa din nito.

"hayaan na naten sila bai!"- singit ko sa kanila.

pagkasabi ko pa lang nun ay umupo na kaagad ung unggoy! anu ba yan! wrong decision yata ah. hmp yain na nga!

***

bitin ba?! sorry guys.😍😘